10 Mythes die de meeste mensen geloven over schrijven en publiceren

Ik heb veel mensen laten vertellen dat ze aspirant-auteurs zijn. Ze hebben deze dagdroom in hun hoofd over waar ze in een boek over willen schrijven, maar ze hebben nooit tijd om het echt op te schrijven. Sommigen van hen zijn ervan overtuigd dat ze, als ze dat zouden doen, onmiddellijk de bestsellerauteurs van de New York Times zouden worden.

Veel van hen realiseren zich niet hoe moeilijk het is om voor de kost te schrijven of hoeveel tijd het kost van het leven van een auteur. Ze romantiseren het schrijven in hun hoofd en denken dat het helemaal geen werk is, ook al hebben ze nooit de zelfdiscipline om het echt te doen. Als het gemakkelijk zou zijn, zou er geen zelfdiscipline nodig zijn.

Ik ben een gepubliceerde auteur en ik ben hier om je te vertellen over enkele mythen die veel mensen die nog nooit een roman hebben geschreven geloven over het schrijven en publiceren van boeken.

Er is veel verkeerde informatie beschikbaar, dus deze gids is ontworpen om duidelijk te maken hoe het echt is om een ​​gepubliceerde auteur te zijn.

Mythe 1: Bij schrijven en publiceren draait alles om woorden en niet om cijfers

Dat zijn toch wat boeken zijn? Een grote verzameling woorden, dus het zou logisch zijn om te zeggen dat schrijven altijd om woorden gaat. Een groot deel ervan is, ja, vooral voordat u uw eerste roman publiceert. Hoewel er nog steeds zaken zijn zoals het aantal woorden en pagina's waarmee u rekening moet houden.

Dan gaat een groot deel over cijfers, want bij marketing draait alles om wiskunde. Als u veel boeken wilt verkopen, moet u goed zijn in deze wiskunde en op deze cijfers letten.

Er zijn uw rangnummers, hoeveel hits u op uw websites krijgt. Er zijn nummers voor posts op sociale media. Hoeveel likes krijg je? Hoeveel klikken? U moet nadenken over hoeveel boeken u zou kunnen verkopen en hoeveel u moet verkopen om op bepaalde plaatsen hoge posities te behalen. U moet erachter komen hoeveel geld u aan advertenties moet uitgeven om zoveel boeken te verkopen en hoeveel dat van uw inkomen afneemt. Je moet weten of je in het rood of zwart terechtkomt. Als je toch in het zwart belandt, is dat dan nu of ver in de toekomst?

Er zijn belastingen waarmee u rekening moet houden. Percentages. Welk percentage krijg ik van de winst als ik dit contract onderteken? Welk percentage is de doorverkoop van mijn boeken? Welk percentage moet ik weer in mijn boeken stoppen?

Begin niet eens met het concept van afnemende opbrengsten.

De cijfers gaan maar door. Dit is nauwelijks een voorbeeld van de cijfers waarmee ik elke dag te maken heb.

Ik heb me aangemeld als auteur en in ruil daarvoor heb ik veel wiskunde gekregen. Dit is niet wat iemand verwacht.

Schrijven is niet altijd zo winstgevend als het lijkt

Zelfs auteurs die duizenden boeken verkopen, zijn misschien niet in staat zichzelf volledig te onderhouden door alleen hun geschriften te verkopen. En dat is niet eens een verklaring voor alle uitgaven die verband houden met de kosten van redacteuren, coverartiesten en dergelijke die afbreuk doen aan de winst die je misschien hebt gemaakt.

Mythe 2: de bestverkochte auteurs van de New York Times zijn allemaal miljonairs

Nummers worden in de miljoenen verkocht. Boeken worden vaak in de duizenden verkocht. Mensen kunnen de bestsellers van de New York Times zijn en nauwelijks de kost verdienen. Zelfs als u in uw eentje publiceert, kan het moeilijk zijn om in uw levensonderhoud te voorzien, maar sommige mensen die contracten sluiten met uitgeverijen krijgen nauwelijks voor elke verkoop betaald.

De meeste auteurs, zelfs de bestverkochte exemplaren van de New York Times, zijn het erover eens dat je meerdere boeken per jaar moet publiceren om de kost te verdienen. Er zijn uitzonderingen, maar de meeste auteurs hebben het moeilijk.

We krijgen niet alleen heel weinig betaald, maar de kosten van redacteuren, coverartiesten, en meer kunnen oplopen tot duizenden dollars per maand, dus zelfs als we veel geld verdienen, verdwijnt het snel.

Dit wil niet zeggen dat geld verdienen als auteur onmogelijk is. Ik ken veel auteurs die van hun boeken afkomen, maar het is helaas moeilijk om dit te doen dan om een ​​bestsellerauteur van de New York Times te worden. Hoewel de New York Times het afgelopen jaar het moeilijker heeft gemaakt om in aanmerking te komen voor hun lijst. Dus dit is misschien niet zo waar als in het verleden.

Mythe 3: Het moeilijke deel van schrijven is een idee bedenken

Mensen denken dit omdat ze alles geloven wat ze in films zien. Ze denken dat boeken een reis zijn waar een auteur zichzelf moet vinden en als ze dat eenmaal doen, komt er een idee voor een boek bij hen. Na dat punt schrijft het boek in feite zichzelf.

De waarheid is precies het tegenovergestelde hiervan.

Alle auteurs hebben een miljoen verhaalideeën. Onze verbeeldingskracht gaat op hol, dus we komen over het algemeen sneller met ideeën dan we ze kunnen schrijven. Alleen al op HubPages heb ik momenteel drie keer zoveel conceptartikelen van artikelen opgeslagen als artikelen die ik heb gepubliceerd. Ik kan niet alle ideeën bijhouden die bij me opkomen.

Het moeilijkste is de uitvoering van een idee. Het is leuk om te dagdromen, je voor te stellen wat je allemaal kunt schrijven. Het moeilijke is om dat idee tot leven te laten komen. Het is ook het belangrijkste onderdeel. Het idee voor een boek is minder belangrijk dan de uitvoering van het idee. Je kunt het beste idee ter wereld hebben en het valt plat als je niet weet hoe je het verhaal goed moet uitvoeren. Je kunt soms ook een vreselijk idee nemen en iets verbazingwekkends schrijven als je voldoende geïnspireerd en getalenteerd bent.

Het uitvoeren van een idee betekent urenlang besteden aan het schrijven, herschrijven, het ontvangen van kritiek en bewerkingen voor een verhaal. Als alle auteurs een jaar lang sabbaticals zouden nemen om inspiratie te vinden voor hun volgende boekidee, zouden we nooit iets gedaan krijgen.

Mythe 4: het enige wat je hoeft te doen is dat ene geweldige boek uit te lezen

Hierdoor struikelen mensen die schrijven net zo vaak als mensen die nog nooit hebben geschreven. Ze denken dat je alleen maar dat ene perfecte boek hoeft te schrijven en dan, zolang het goed genoeg is, word je miljonair en zal iedereen er dol op zijn.

Deze overtuiging doet auteurs meer pijn dan anderen, omdat ze lange tijd zullen besteden aan het schrijven en herschrijven van hetzelfde verhaal omdat ze perfectionisten zijn en nooit iets gedaan krijgen. Terwijl andere auteurs boeken produceren en meer verdienen dan zij.

Zeer weinig auteurs verdienen hun brood met het schrijven van één boek. Zelfs klassieke auteurs hebben meestal meerdere werken op hun naam staan. Dus hoewel het het beste is om zo goed mogelijk te schrijven, moet je weten wanneer je verder moet met een verhaal.

Omdat je een boek maar zo veel kunt verbeteren voordat je het hele ding moet veranderen en helemaal opnieuw moet schrijven. Vroege bewerkingen zullen grote veranderingen zijn, maar latere bewerkingen worden kleiner en kleiner en kleiner. Elke keer dat u het bewerkt, heeft het een afnemend rendement. Na een tijdje lees je alleen maar hetzelfde verhaal voor jezelf, terwijl je af en toe een komma overweegt. Auteurs behandelen die komma's soms alsof ze het verschil zijn tussen leven en dood.

Dit betekent niet dat je eerste boek perfect zal zijn, maar je moet verder gaan met je eerste boek. Auteurs moeten groeien. Soms leer je pas meer als je aan iets nieuws begint.

Ik deed dit vaak in mijn zoektocht om het perfecte boek te maken en ik verspilde veel tijd die ik had kunnen gebruiken om nieuwe dingen te schrijven. Maar ik leer, boek voor boek.

Mythe 5: Auteurs werken niet zo vaak als andere mensen

Om de een of andere dwaze reden denken sommige mensen die auteur willen worden of sommige mensen die slechts een paar alinea's één keer voor een roman hebben geschreven, dat auteurs niet echt werken. Omdat ze dagdromen of een uur lang geprobeerd hebben om voor de lol een roman te schrijven, denken ze dat alles wat een auteur doet altijd leuk is.

Iedereen die ooit een serieuze poging heeft gedaan om een ​​roman te voltooien, weet dat dit allemaal niet waar is. Het is niet anders dan de realiteit van dagdromen over het worden van advocaat versus het daadwerkelijk doorlopen van de rechtenstudie. Of fantaseren over dokter zijn in plaats van je eerste operatie uit te voeren.

Het is veel meer werk dan je je ooit had kunnen voorstellen om het werk echt te doen. Dagdromen is misschien leuk, maar de realiteit ervan is moeilijk. De meeste mensen die een roman afmaken, zeggen dat het een van de moeilijkste dingen is die ze ooit hebben moeten doen. Veel mensen hebben meer dan een decennium nodig om hun allereerste roman te voltooien, omdat de taak zo overweldigend voor hen is.

Er valt veel te leren, veel vaardigheden om te groeien, veel discipline te hebben, en de realiteit is dat de meeste auteurs workaholics zijn. Tussen schrijven, marketing en de vraag om altijd meer te creëren, worstelen we om tijd over te houden voor onszelf of ons gezin. Voor veel mensen is schrijven zo stressvol dat ze een dieet volgen en een deadline halen, twee dingen die onmogelijk tegelijkertijd kunnen worden bereikt. Omdat velen van ons dingen doen als stress, eten of drinken om de lange uren door te komen en de druk om nog een boek af te maken.

Vandaag heb ik bijvoorbeeld tot nu toe bijna twaalf uur gewerkt met heel weinig pauzes voor zaken als eten. Ik heb veel te doen en bijna geen tijd om het af te maken.

Net als al het andere dat de moeite waard is, is schrijven veel werk

Dat je buiten geen handarbeid doet, wil niet zeggen dat schrijven geen schijnbaar eindeloze hoeveelheid werk is. Er valt veel te leren, veel vaardigheden om te groeien, veel discipline te hebben, en de realiteit is dat de meeste auteurs workaholics zijn.

Mythe 6: Zelf publiceren is niet winstgevend

Het hangt af van de auteur en of ze boeken goed weten te verkopen of een reeds gevestigd publiek hebben. Ik heb met veel auteurs gesproken die de traditionele uitgeverij eigenlijk verlaten, die tegenwoordig veel meer afhankelijk is van auteurs om hun eigen publiek te vinden en reclame te maken voor hun eigen boeken, maar een groot deel van hun inkomsten vergt dan in eigen beheer uitgeven. Sommigen van hen kunnen hun uitgeverij verlaten en meer geld verdienen dan wanneer ze zouden blijven.

Hoeveel geld iemand verdient met uitgeven in eigen beheer, verschilt van persoon tot persoon.

Mythe 7: Het is oké om boeken te piraten omdat schrijvers een vaste baan hebben en het geld niet zullen missen

Proberen om de kost te verdienen als auteur is een ongelooflijk vluchtige baan. Boeken worden in de moderne wereld niet gewaardeerd zoals ze vroeger waren, dus verdienen we minder geld en verkopen we minder boeken dan andere mensen op andere entertainmentgebieden, zoals films en muziek. En als we niet genoeg geld verdienen, kunnen investeerders en uitgeverijen ons snel laten vallen, waardoor soms wordt voorkomen dat nieuwe boeken in een serie waar je van houdt ooit gepubliceerd worden omdat de verkoop niet hoog genoeg was.

Geloof me niet? Vraag de bekroonde auteur Maggie Stiefvater, die populaire YA-boeken schrijft.

Haar uitgeverij bleef haar vertellen dat de verkoop van gedrukte boeken was gedaald en dat ze haar en haar series misschien moesten laten vallen, maar ze vermoedde dat ze in werkelijkheid alleen vanwege piraterij waren uitgevallen. Uiteindelijk uploadde ze onvolledige exemplaren van haar nieuwste boek naar alle piratensites en zei ze dat ze het echte exemplaar moesten kopen als ze het hele boek wilden lezen. Ze overspoelde de sites met zoveel nepkopieën dat mensen moeite hadden om overal legitieme kopieën van haar dwaze boek te vinden. Zij schrijft…

Haar uitgeverij was overweldigd en onvoorbereid op haar succes, terwijl ze eerder klaar waren om haar serie te annuleren.

Piraten hebben gevolgen voor ons. Het heeft de kracht om ons ons salaris te laten verliezen en onze hele carrière te vernietigen. Steun dus een auteur als u wilt dat hij blijft schrijven.

Hoewel het illegaal maken van boeken onschuldig lijkt, kan dit een directe beperking vormen voor het vermogen van een auteur om zichzelf te onderhouden door te schrijven.

Mythe 8: Het enige wat u hoeft te doen is een boek schrijven, zoals een goed boek zichzelf verkoopt

In werkelijkheid is het schrijven van het boek nog maar het begin. Als u besluit uw boek traditioneel uit te geven, betekent dit dat u agenten, redacteuren en uitgevers moet overtuigen dat uw boek hun tijd waard is. Zodra het is gepubliceerd, moet u adverteerders overtuigen om uw geld (het zou u verbazen, maar velen van hen hebben strikte regels voor wie ze wel en niet accepteren) en klanten om uw boeken te kopen.

Als je dat niet doet, verdwijn je en schrijf je waarschijnlijk nooit een tweede boek. Auteurs worden de hele tijd vergeten.

Sommige mensen hebben geluk en een boek wordt een tijdje populair zonder enige moeite van hun kant, maar als er eenmaal iets gebeurt, zoals een ander boek zijn plaats inneemt in populariteit of hun uitgeverij failliet gaat (deze dingen gebeuren de hele tijd), dan ze kunnen hun geluk niet herhalen en verdwijnen als auteur.

Goede boeken verkopen zichzelf niet. Ze vergen veel werk en kennis om te verkopen, ook al zijn ze fantastisch.

Mythe 9: Als ik supertalent ben en een geweldig boek schrijf, zullen uitgeverijen om mij vechten

Uitgevers geven eigenlijk weinig om hoe goed een boek is geschreven. Als je het er niet mee eens bent, leg me dan uit waarom Paris Hilton, Kim Kardashian en Snookie allemaal grote boekdeals hebben met grote uitgevers en redactionele recensies die bij deze boeken passen.

Is het omdat ze hun hele leven hebben doorgebracht met het verfijnen van het schrijven en bestuderen van het woordenboek? Is het omdat ze woordsmeden zijn, bekend om hun begaafde toespraken? Is het vanwege hun enorme intelligentie of hun talent om een ​​verhaal samen te stellen?

Nee. Het is omdat ze alle drie enorme fanbases hadden en hun namen op dat moment soms garandeerden dat ze veel boeken zouden verkopen.

Eerlijk gezegd kun je het beste boek schrijven dat ooit is geschreven en het zal niet worden gepubliceerd, tenzij uitgevers denken dat het goed zou verkopen. Het enige waar ze om geven, zijn trends. Veel auteurs ontvangen afwijzingsbrieven waarin staat: "Geweldig boek, maar het is niet verhandelbaar."

Voor uitgeverijen is het eigenlijk belangrijker dat je weet hoe je een boek moet verkopen dan dat je weet hoe je er een moet schrijven.

Dit betekent niet dat schrijvers meestal wegkomen met het schrijven van slecht geschreven boeken. Als we geen beroemdheden zijn, moeten we extra hard werken om uitgeverijen ervan te overtuigen dat we het waard zijn om op te gokken. Dat betekent een goed boek schrijven, maar ook hen ervan overtuigen dat ons goede boek goed zal verkopen.

Soms is het schrijven van een goed boek gewoon niet genoeg

Goede boeken verkopen zichzelf niet. Ze vergen veel werk en kennis om te verkopen, ook al zijn ze fantastisch. En als het om uitgevers gaat, zijn ze meer geïnteresseerd in het feit of je weet hoe je een boek moet verkopen dan of je een geweldig boek kunt schrijven.

Mythe 10: de enige echte schrijvers zijn degenen die boeken publiceren voor passie in plaats van geld

Mensen die boeken piraten houden ervan deze mythe te verspreiden. Als auteurs boos worden op lezers die van hen stelen, zeggen ze dat we ongerechtvaardigd zijn omdat boeken een soort kunst zijn. Kunst is zogenaamd niet echt mooi, tenzij je het doet zonder compensatie te verwachten.

Piraten verspreiden deze mythe niet alleen, maar bepaalde nieuwsuitzendingen en websites beweren hetzelfde. Ze willen auteurs niet betalen en beweren dat hun werk puurder zal zijn als ze het alleen voor de passie doen en niets anders.

Zelfs auteurs zijn te geïntimideerd om toe te geven dat ze soms bepaalde dingen voor geld schrijven, omdat ze denken dat het de mening van de lezers over hen zal aantasten en de recensies zal beïnvloeden. Het geeft ons ook een slecht gevoel van binnen, alsof de passie die we voelen voor ons schrijven minder legitiem is als we geld accepteren.

Auteurs willen serieus genomen worden en zelfs als we een boek schrijven om geld te verdienen, is het nog steeds onze baby. We houden ervan, we koesteren het. wij laten het groeien. Het is eigenlijk nogal onlogisch dat mensen beweren dat als we compensatie willen voor ons schrijven, dat betekent dat we geen echte passie voor ons werk hebben.

Omdat we kunnen schrijven zonder ons werk te delen. We hoeven het niet te publiceren. In feite hielden velen van ons onze verhalen jarenlang geheim voordat we ons op ons gemak voelden, zelfs als kritieke partners of vrienden het konden bekijken.

We kunnen nog steeds schrijven zonder te delen. En als het alleen om passie ging, was dat alles wat we zouden doen. De mensen die delen, die dingen publiceren, doen het altijd alleen voor het geld. Delen op zichzelf heeft geen andere voordelen. De meesten van ons krijgen niet veel lof en zelfs als we dat wel doen, stelt publiceren ons open voor veel kritiek, via sociale media en in recensies met één ster. Soms leidt publiceren ertoe dat we doodsbedreigingen ontvangen, online worden gestalkt, lastiggevallen en gepest.

De enige reden waarom we moeten delen, is geld. Ik ken veel schrijvers die al eerder zijn gepubliceerd, maar die niet werden gecompenseerd en besloten dat alle haat die ze ontvingen het publiceren niet waard maakte. Ze schrijven nog steeds, maar ze delen hun schrijven met niemand meer.

Schrijven is hard werken. Het kost veel tijd uit ons leven (vooral als we meerdere dingen per jaar publiceren.) Er gaat veel geld en mentale capaciteit in het publiceren van onze boeken. Als we er geen vergoeding voor zouden krijgen, zou niemand van ons ooit denken dat het het waard is.

Dus nee, niemand publiceert boeken voor de passie. En ook al publiceren we voor geld, dat betekent niet dat we niet veel passie hebben voor ons schrijven.

Mensen gebruiken dit excuus omdat ze zich niet slecht willen voelen als ze auteurs afzetten.