Hoe u kunt leren van een zakelijke mislukking

Pixabay

Falen is de langzaamste manier om te leren

Er is een zin die voortkomt uit een van de nummers van de ongelooflijk getalenteerde, maar bijna onbekende Ierse singer / songwriter Brian Houston: 'Failure, is that the slowest way to learn'. Hoewel er onmiskenbaar een kern van waarheid in dat sentiment zit, zou mislukking altijd een belangrijk onderdeel moeten zijn van iemands leerproces. Perspectief en afstand moeten worden toegepast op het 'falen' om erachter te komen wat de les zou kunnen zijn.

Te snel opgeven

Vroeger, toen de jaren 80 waren (mul, yuppies en Sheena Easton!), Begon ik een computerbedrijf met twee vrienden (zakenpartners). We verkochten software en hardware, programmering en training.

Pixabay

Dit was allemaal voordat Windows en Microsoft Office hun alomtegenwoordige dominantie bereikten (ja, in de mist van de oudheid was er zo'n tijd). Een paar maanden lang was alles hunky dory, we verkochten producten, trainingen en programma's, toen kwamen we een kleine lawine van problemen tegen. Een aantal van deze problemen waren onze eigen makelij (iets te ambitieus zijn / iets meer aannemen dan we aankonden) en een paar niet (bevoorradingsproblemen / concurreren met 'de grote jongens').

Onze trein is ontspoord.

Ik werd moedeloos en onze vriendschappen bleven nauwelijks bij elkaar, en uiteindelijk was voor mij genoeg genoeg. We hadden een laatste vergadering, noemden het 'een dag' en vouwde ons prille bedrijf na ongeveer 18 maanden op.

Het kostte me ontzettend veel tijd om daar overheen te komen.

Pixabay

Weer tot leven

Uiteindelijk ging ik terug naar de 'echte wereld' en kreeg ik uiteindelijk een aantal jaren een baan als barmanager, terwijl ik mijn zelfvertrouwen weer groeide.

Falen in perspectief plaatsen

De les die ik uit die ervaring heb geleerd, is dat ik te vroeg ben gestopt.

Onze vriendschappen waren in de pan. We hadden schuldeisers die ons achterna zaten, en ons ego had een klap gekregen.

Het probleem was dat ik in mijn hoofd gestopt was voor onze laatste ontmoeting, wat uiteindelijk mijn fout was.

Het was een vergissing om te vroeg te stoppen, want slechts twee van de drie aspecten van ons bedrijf hadden onze ondergang veroorzaakt.

Pixabay

Toen we hardware of software verkochten, waren we overgeleverd aan onze groothandels. Dus toen er een serieus probleem was bij de fabrikanten, verkochten de groothandels de voorraad die ze hadden aan hun grootste klanten. We werden over het hoofd gezien en in de kou gelaten.

Bij het maken van software hebben we onszelf overbelast en iets beloofd dat we op dat moment niet konden leveren - niet goed voor de geloofwaardigheid.

Het enige solide gebied was de 'training' - dit gebied was consistent geweest en als het afzonderlijk werd bekeken, had het maar een paar overheadkosten omdat de training werd gedaan op de eigen computers van de klant bij de klant, maar dat deden we eigenlijk niet een kantoor nodig voor dit deel van het bedrijf, dus 'training' had de allerbeste winstmarges vanwege de lage overheadkosten.

Toen we die laatste vergadering belden, had het geen 'stopvergadering' moeten zijn, het zou een 'herfocussering en verdere vergadering' moeten zijn. In plaats van uit te zoeken hoe we het bedrijf moesten afronden, hadden we een stapje terug moeten doen en een nieuw plan moeten opstellen dat zich richtte op het meer winstgevende gebied van 'Training' om ons bedrijf te laten draaien.

Vooruit gaan

Ik maak nu nog steeds een paar fouten (grapje, ik maak veel), maar stoppen voordat het moet, probeer ik niet vaak te herhalen.

Soms loont het om afstand te nemen van het project waar je bij betrokken bent (vooral als het lijkt alsof het naar het zuiden gaat!), En proberen om wat perspectief op de dingen te krijgen door dat definitieve oordeel uit te stellen totdat je kunt stoppen, totdat je de betrokken problemen kunt bekijken minder emotie. Misschien bespreek je het met iemand die je vertrouwt en krijg je hun mening.

Pixabay

We leren uiteindelijk allemaal van onze fouten (ervaring), soms langzaam (zoals Brian Houston zegt). Tegenwoordig probeer ik de methode te versnellen door 'afstand te nemen' van de problemen om een ​​persoonlijk perspectief te krijgen, of door te leren van de fouten en successen (wijsheid verwerven) van anderen. Dit, vind ik, helpt het besluitvormingsproces te 'versnellen'. Het punt is dat we allemaal fouten maken, dus waarom zouden we ze niet snel maken, er snel van leren en 'doorgaan'.

© 2020 Jerry Cornelius