De slechtste baas ooit - de baas uit de hel

Pas op voor gemene en gekke bazen

Een Boss from Hell kan je gek maken.

Openbaar domein via Wikimedia CC

Werk je voor een giftige disfunctionele baas?

Een werkelijk monsterlijke en giftige baas is niet alleen iemand die zijn of haar geduld verliest, of die incompetent is. Die dingen zijn al erg genoeg, en ze zijn zeker een reden om een ​​baan op te zeggen. Maar slechte bazen van wereldklasse gaan veel verder dan die vervelende dingen en vertonen eigenschappen die krankzinnig, beangstigend of zelfs gevaarlijk kunnen zijn.

In sommige gevallen moet u de positie mogelijk verlaten om uw gezond verstand te redden. In andere gevallen is er misschien een kans om dingen te redden. Hier zijn enkele tips over wat je moet doen als je voor een baas met een monster wordt geconfronteerd, en de casusgeschiedenis van mijn persoonlijke ervaring met een baas uit Hades.

Bazen die ideeën stelen

Sommige slechte bazen zullen om jouw input en suggesties vragen, en het dan presenteren als zijn - haar eigen idee.

NARA Public Domain via Wikimedia CC 2.0

Charlie Chaplin - The Dictator

Openbaar domein via Wikimedia CC 2.0

Soorten beheer van giftige stoffen

• De egomaniak: Deze baas moet gelijk hebben en alle aandacht hebben. Hij zal erop staan ​​het centrum van het universum te zijn en wordt woedend als er nog een ster in het bedrijfsconstellatie is. Als je een ondergeschikte bent en je wilt je positie niet verlaten, zorg er dan voor dat je zijn ego streelt bij elke kans die je krijgt, zelfs als je er ziek van wordt. Als hij uw donder steelt, bewaar dan memo's en verslagen van uw bijdragen aan projecten en kopieer de juiste mensen in uw kantoorinteractie. Maar wees niet verbaasd als deze onvolwassen, onzekere eikel een manier begint te vinden om je de straat op te krijgen.
• The Idea Thief: Deze persoon is op een verraderlijke manier een giftige baas; zij steelt uw ideeën en neemt de eer voor uw werk. Als ze je baas is, zal ze je project presenteren alsof het van haar is. Ze zal je kwalijk nemen vanwege je expertise en zal haar best doen om te voorkomen dat je in contact komt met machthebbers die je bijdragen misschien erkennen. De beste oplossing is ook de enige die uw gezondheid en geestelijke gezondheid beschermt; je moet rustig beginnen met het zoeken naar een andere baan. Deze persoon heeft geen scrupules en zal niet veranderen. U kunt echter elders groeien en gedijen. Speel het gewoon cool, documenteer uw werk en zorg ervoor dat degenen die uw bijdragen kennen, aanbevelingsbrieven of referenties kunnen verstrekken.
• De dictator: Dit type giftige baas is meer dan alleen veeleisend; het lijkt erop dat ze elke beweging die je maakt en elke minuut van je dag willen beheersen. Ze kunnen vaak tegenstrijdige opdrachten en tegenstrijdige aanwijzingen geven. De controle kan zich zelfs uitstrekken tot uw privétijd en privéleven. In sommige gevallen kan dit type baas een Attention Deficit Disorder of een ander syndroom hebben waardoor hij van de ene prioriteit naar de andere springt. Als je dictator-baas briljant maar veeleisend is, is het mogelijk dat je samen met hem grenzen kunt stellen door zorgvuldig de juiste gelegenheid te kiezen om hem te benaderen met uitspraken als: 'Daar kan ik morgen aan werken, nadat het XYZ-rapport dat je mij hebt toegewezen, is afgelopen. " Je kunt hem ook vragen prioriteit te geven aan de tegenstrijdige deadlines en opdrachten die je hebt gekregen door te zeggen: 'Om er zeker van te zijn dat ikm op de rechterpagina, welke van deze zou je als eerste willen, het XYZ-rapport, het widgetproject of de budgetupdate? "

Seksuele intimidatie door managers

Seksuele intimidatie komt nog steeds voor - is illegaal. Meld het!

Oliver Abels via Wikimedia CC 3.0

Oneerlijke bazen - Leugenaars

Openbaar domein via Wikimedia CC

Bazen die ethiek en wetten overtreden

• The Sexual Harasser: Ja, dit gebeurt nog steeds op de werkplek. Als er een managementhiërarchie bestaat boven de overtreder, breng het probleem dan naar de afdeling Human Resources. Houd een heel nauwkeurig dagboek bij van elke instantie en het gevoel dat u daarbij gaf. Ontmoet de persoon nooit alleen; houd deuren altijd open en vraag anderen om mee te doen. Laat de persoon indien mogelijk weten hoe u over zijn gedrag denkt, maar ga voorzichtig te werk, want veelplegers zullen weten dat u hen te pakken krijgt en kunnen vaak de aanval inzetten door te proberen uw reputatie te ondermijnen.
• The Maniac of Nutcase: deze persoon is merkbaar gekker dan de Dictator of andere soorten giftige bazen. Ze kan passief agressief zijn, ze kan proberen je gevoel van eigenwaarde te ondermijnen en ze kan je schade toebrengen als je niet oppast. Als je met iemand bent die verraderlijk naar je pikt (de klap met de fluwelen handschoen), of die je subtiel aanvalt terwijl hij klinkt alsof hij je vriend is, overweeg dan om de positie te verlaten. Tenzij deze persoon therapie krijgt, zullen de dingen niet veranderen. En het is waarschijnlijk dat niemand je zal begrijpen of geloven als je het probleem aan iemand boven haar voorlegt.
• The Liar: Deze persoon verzint verhalen om de schuld af te schuiven en anderen te vernietigen. Sommige van deze bazen proberen zichzelf te beschermen, maar anderen hebben meer boosaardigheid. In sommige gevallen vervalsen deze mensen records en creëren ze kunstmatige papieren sporen om documentatie te produceren die hun leugens ondersteunt. Deze mensen zullen waarschijnlijk niet veranderen; ga weg zolang je kunt en werk eraan om je reputatie te beschermen door goede gegevens bij te houden (plaats originele bestanden indien nodig op een USB-stick) en door enkele referenties in de organisatie te verzamelen die de situatie begrijpen en je zullen ondersteunen bij het zoeken naar ander werk.
• De sociopaat: Een van de meest beangstigende soorten mensen die je kunt tegenkomen, is een echte sociopaat. Liegen is een kunst voor deze mensen, en ze doen het goed. Het enige dat je over hen kunt voorspellen, is dat ze zichzelf niet plotseling zullen transformeren, en dat ze je pijn zullen doen. De sociopaat (de aandoening wordt ook wel psychopaat of antisociale persoonlijkheidsstoornis genoemd) zal feiten verdraaien en levens verwoesten zonder spijt of tekenen van emotie.

Wat te doen met giftige en slechte bazen

• Praat met Human Resources: dit kan nutteloos blijken te zijn, vooral als de Bad Boss ook over die afdeling beschikt, maar je moet vaak interne opties uitputten voordat je een klacht buiten de organisatie kunt indienen.
• Vraag om bemiddeling: sommige HR-afdelingen bieden conflictoplossing of bemiddeling. Dit is niet altijd een adequate oplossing voor de situatie wanneer er een echt giftige baas bij betrokken is, maar het kan helpen om betere communicatie te creëren en kan de baas laten weten dat je de dingen serieus neemt. In grote organisaties wil de baas misschien niet de slechte aandacht die dit met zich meebrengt. Dit kan in uw voordeel werken door ze terug te krijgen, of het kan averechts werken als ze achter u aan gaan.
• Dien een EEOC-klacht in: afhankelijk van de situatie kunt u mogelijk een officiële klacht indienen bij staats- of federale ambtenaren. Een ding om op te merken: het is niet tegen de wet als iemand een eikel is of tegen je schreeuwt. Zorg er dus voor dat uw klacht onder de bescherming van dit type bureau valt voordat u deze stappen onderneemt.
• Een andere baan krijgen: dit is geen gemakkelijke oplossing in de huidige economie, maar het is vaak de enige manier om jezelf effectief uit een slechte situatie te verwijderen. Bekijk het grote geheel en bepaal hoeveel dingen er moeten gebeuren om de situatie te veranderen. Vraag uzelf dan af hoe waarschijnlijk het is dat deze dingen zullen gebeuren. Hoeveel van de benodigde veranderingen liggen binnen uw macht?
• Reality Check: De realiteit is dat je alleen kunt veranderen wat in je eigen kracht ligt. Je kunt je baas niet veranderen, je kunt het management niet veranderen, je kunt de organisatorische tekortkomingen die dit mogelijk maken niet veranderen. U kunt alleen uw eigen situatie veranderen. Je keuzes kunnen neerkomen op leven met de situatie (en proberen je er niet door te laten beïnvloeden) of de situatie verlaten.

Happy Trails to Me: We werden ingehuurd om schrijvers te zijn, geen zangers

Cowboy Singing door Thomas Eakins, circa 1890

Openbaar domein via Wikimedia CC

Case study van een disfunctionele en slechte baas

Sinds mijn carrière meerdere jaren beslaat, heb ik met een breed scala aan bazen gewerkt. Ik heb voor een aantal geweldige bazen gewerkt, en voor een paar middelmatige bazen. Maar een prijswinnende herinnering die ik heb, is die van een senior executive bij een grote organisatie die ons heeft laten produceren en optreden in Country Western-shows.

Deze persoon (inmiddels overleden, gelukkig) waande zichzelf een C & W-zanger, en had jarenlang zijn personeelsleden gedwongen om in bands te spelen en / of om deel uit te maken van het productieteam backstage. Hij had verschillende mannen die gitaar speelden en zongen gerekruteerd (lees: gedwongen) om deel uit te maken van zijn mannelijke zanggroep, en omdat de audiovisuele afdeling onder zijn divisie viel, had hij de vrije hand om hen in te zetten als geluidstechnici, podiumhanden en voor andere ondersteunende taken.

Tijdens zijn lange carrière bij de organisatie had hij zijn zanggroep 'vrijwillig' aangemeld om op te treden op elke conferentie of bijeenkomst die de organisatie bijwoonde. Het uitvoerend management liet hem min of meer met rust omdat zijn standaardverhaal was dat iedereen het heerlijk vond om in deze shows te zijn. Zijn ondergang kwam echter uiteindelijk toen de organisatie werd uitgekozen om een ​​zeer spraakmakende conferentie te organiseren.

Dit zette zijn egotrip over de rand en stuurde hem uiteindelijk in een put van zijn eigen waanvoorstellingen, omdat hij zijn repertoire-gezelschap uitbreidde met een groep vrouwen die C & W- en Gospel-liedjes zongen, en een groep danseressen die de Cotton -Oog Joe terwijl hij een schraal wit-satijnen korte broek en rok droeg.

Als nieuwe werknemer daar (ik werd aangenomen om schrijver te worden), werd ik aangeworven als zangeres voor het nieuw aangewezen hulpkwartet van zangeressen. Ik had dom genoeg op mijn cv gezet, onder "Hobby's en interesses", dat ik een klassiek geschoolde lyrische sopraan was (in het Italiaans en Latijn). Ik wist niet zeker hoe dat zich leende voor country-westernsongs, maar aangezien ik te nieuw was om de geschiedenis van de muziekspektakels te kennen, klonk het me leuk in de oren en zei ik: "Zeker!" Ik hoorde later dat dit nooit uitnodigingen waren; het waren commandoprestaties en je carrière zou in gevaar komen als je weigerde.

Openbaar domein via Wikimedia CC 2.0

Deze baas beval illegaal gebruik van overheidstijd

Al vroeg werd duidelijk dat deze arme man ernstige psychische problemen had. We begonnen vele maanden voor het grote evenement (dat eigenlijk gewoon een banket was, met onze zielige groep als entertainment) te oefenen. We moesten 's avonds en in het weekend oefenen, wat lastig was voor mensen met kinderen en gezinnen.

We moesten ook oefenen tijdens de diensturen, en de ethiek daarvan riep mij vragen op. Ik ging naar mijn directe managers en vroeg naar de wijsheid van het gebruiken van werktijd om te oefenen voor een (zeer slechte) show, en het werd duidelijk dat iedereen in de divisie doodsbang was voor deze persoon. Mensen hadden geprobeerd het eerder te melden, en hun carrière was stilgelegd en vernietigd.

Zoveel als iedereen deze man haatte (ik heb nog nooit zo'n intense, universele haat tegen iemand in mijn leven gezien), leefden ze met de tirannie en overleefden ze via verschillende interne ondersteuningssystemen, zoals een privédossier van de slechte grammatica van de man (we waren schrijvers, weet je nog?), en verschillende inside jokes. Ze gingen er ook van uit dat de leidinggevenden van de organisatie op de hoogte waren van de situatie en er stilzwijgend mee instemden. Ik weet niet zeker of dat het geval was - je zult straks zien waarom.

Tegen de tijd dat de uitvoering bijna voor ons was, hadden we een paar proefoptredens gehad bij kleinere opdrachten, en we realiseerden ons dat hij snel zijn grip op de realiteit verloor. Hij was geobsedeerd geraakt door elk element van de productie, evenals andere details die hij per se aan de conferentie wilde toevoegen, die allemaal enorme hoeveelheden tijd van het personeel in beslag namen en vele dollars kosten bovenop het bedrag dat legaal beschikbaar was voor het banket.

Hij vereiste dat tal van personeelsleden 'uniformen' (blauwe blazers) uit hun eigen zak kochten, zodat ze tijdens de conferentie zwervende gastheren in het hotel konden zijn, en hij creëerde een tv-show (allemaal geschreven en geproduceerd door zijn personeel) om uitgezonden te worden via gesloten circuit bij het hotel. Dit had niets te maken met het doel van de conferentie of met het feitelijke werk waarvoor we in onze banen werden betaald.

Wij 'zangers' leefden met pure marteling. Hij had de teksten herschreven tot verschillende liedjes, en bleef de woorden dagelijks aanpassen en herschrijven; we wisten nooit welke teksten zijn huidige bewerkingen waren en we leden als we de verkeerde versie zongen. Tot vernedering van alle vrouwelijke artiesten stond hij erop ons voor te stellen door te zeggen: "Het zijn allemaal professionele vrouwen!" We probeerden uit te leggen dat dit niet echt een compliment was, maar hij negeerde ons.

De stress was ongelooflijk - ik was er nog maar kort, maar ik was al op zoek naar een nieuwe baan. Erger nog, ik vond het verschrikkelijk dat dit soort misbruik van mensen en geld getolereerd leek te worden.

Roy Rogers en Dale Evans zingen Happy Trails to You

Het breekpunt bereiken met een slechte baas

Het breekpunt kwam voor mij toen hij mij als 'model' gebruikte om de outfit die wij, zangeressen, zouden dragen, opnieuw te ontwerpen. Ik was dankbaar dat ik niet de magere korte broek en rokken hoefde te dragen die de dansers moesten dragen, maar toen ik merkte dat ik zijn kantoor binnenkwam zodat hij pailletten, glinsterende sterren, veren en andere opzichtige versieringen kon bestellen die werden toegevoegd aan de bescheiden witte blouses en lange spijkerrokken die onze groep had besloten te dragen, het was te veel om te dragen.

De druppel die me brak, was toen hij commentaar gaf op het decolleté van mijn blouse. Ik stormde daarna dat kantoor uit en liep regelrecht naar het bureau van mijn directe manager, en snauwde hem met opeengeklemde tanden: 'We moeten praten!' Hij was aan de telefoon en hing op en zei: "Ik moet gaan, Marcy kwam hier net binnen met een cowboyhoed met pailletten en veren erop en ze ziet er heel grappig uit." Maar het was duidelijk niet om te lachen.

Hoewel ik onmiddellijk eiste dat er actie zou worden ondernomen, werd er niets gedaan door iemand direct boven mij. Ik realiseer me nu dat deze man krankzinnig was, en we werden allemaal gegijzeld door de noodzaak om een ​​salaris te krijgen en de angst dat onze carrière zou worden gedwarsboomd of vernietigd. Veel mensen hadden eerder geprobeerd de problemen aan het licht te brengen, en alles was mislukt.

Maar op de een of andere manier kwam het nieuws terug bij de hoogste leidinggevenden van de organisatie, vanwege de enorme hoeveelheid misbruik die dit aanstaande evenement had gegenereerd. Een week of twee na mijn beschamende kostuumaanpassing in zijn kantoor, gaven ze opdracht tot een onderzoek. Een voor een werden we allemaal opgeroepen voor een privégesprek met een advocaat van de organisatie en een van de leidinggevenden.

Hij gaat met pensioen:

Dankzij het onderzoek kondigde de man aan dat hij met pensioen zou gaan zodra de grote conferentie voorbij was. De show mocht doorgaan (vooral omdat het annuleren ervan de organisatie in verlegenheid zou hebben gebracht). Hij was er een jaar lang door geobsedeerd en er was veel organisatorische tijd en geld besteed aan rekwisieten, op maat gemaakte tafeldecoraties, speciale decors en andere attributen, en het zou verspilling zijn geweest om er niet mee door te gaan. Als we eenmaal wisten dat hij wegging, zouden we waarschijnlijk alles doen om ervoor te zorgen dat hij het zou doen.

De lijst met dingen die deze persoon deed onder de naam Boss en als manager is enorm. Zijn misbruik duurde decennia en er waren talloze gevallen waarin het duidelijk was dat zijn kaartspel een paar kaarten ontbeerde. Alleen al voor deze conferentie had hij van een manager geëist dat hij enkele tientallen op maat gemaakte centerpieces zou maken, gemaakt van gebruikte cowboylaarzen gevuld met gedroogde bloemstukken. Hij had ook een bouwafdeling nodig om een ​​mechanisch toneeldecor te creëren voor een banket 'gebraden' van een voormalige directeur.

De gevolgen van zijn jarenlange ongebreidelde tirannie waren ongelooflijk en zelfs tragisch. Sommige personeelsleden hadden zenuwinzinkingen, sommigen hadden stress in hun huwelijk (en velen zijn gescheiden), en velen hadden verschillende gezondheidsproblemen door de stress en het misbruik.

Enkele laatste woorden:

Dit verhaal laat zien hoe wijdverbreid en langdurig managementmisbruik kan zijn, en hoe het over het hoofd kan worden gezien, genegeerd of letterlijk niet kan worden herkend door het senior management. Ik geloof liever dat de hoogste leidinggevenden eerlijk gezegd niet de volledige omvang van de gekte wisten.

Over het algemeen waren mijn jaren bij de organisatie goed, en ik respecteer het enorm. Maar het is duidelijk dat ofwel groepsontkenning ofwel een gebrek aan bewustzijn werksituaties kan creëren die verbazingwekkend in strijd zijn met de wet en die ernstige schade toebrengen aan de carrières en het moreel van werknemers die onder een Bad Boss vallen zoals deze was.