Foto's gebruiken in zelf gepubliceerde boeken: wat u moet weten

Begrijp de juridische en technische problemen bij het gebruik van foto's in zelf gepubliceerde boeken

Heidi Thorne (auteur) via Canva

Op een schrijversforum kwam een vraag naar voren over het gebruik van foto's bij het zelf publiceren van boeken. Wat moet u weten om u uit de problemen te houden?

Laten we dit meteen uit de weg ruimen. U moet de rechten bezitten of schriftelijke toestemming krijgen om foto's in uw boeken te gebruiken. Je zelf gepubliceerde boek is een commerciële onderneming, wat betekent dat het geld oplevert. Elke keer dat er geld mee gemoeid is, kun je er ook op wedden dat er gekibbel over wie wat bezit en wie er betaald wordt.

In de volgende discussie zal ik de meest algemene termen en concepten bespreken. Maar als u ooit een vraag heeft over toegestaan gebruik en toestemmingen voor foto's of illustraties in uw zelf gepubliceerde boeken, moet u een advocaat raadplegen die gespecialiseerd is in media-aansprakelijkheid en intellectueel eigendom.

Auteursrechten

Over het algemeen bezit de persoon die op de sluiter klikt - of tegenwoordig de persoon die op de knop klikt - om de foto te maken de rechten. Als u dat niet bent, heeft u schriftelijke toestemming van de fotograaf nodig om het in uw boek op te nemen. Bewaar die documentatie voor het geval er een claim wordt ingediend wegens inbreuk op het auteursrecht.

'Hoe zit het met het publiceren van oude foto's of antieke ansichtkaarten? Heeft iemand nog steeds de rechten op deze afbeeldingen?'

Wat een geweldige vraag over deze kwestie! En het antwoord is, zoals met alles op het gebied van auteursrechten, "het hangt ervan af".

Voor werken die na 1 januari 1978 zijn gemaakt, beschermt de auteursrechtwetgeving voor de Verenigde Staten auteursrechtelijk beschermd materiaal gedurende het leven van de maker, plus 70 jaar. Maar dat verandert voor gezamenlijk gemaakte werken die worden beschermd tot de laatste overlevende auteur overlijdt, plus 70 jaar. Werken voor verhuur, anonieme en pseudonieme werken hebben nog een aantal regels. En werken die vóór 1 januari 1978 zijn gemaakt, hebben nog een reeks regels. Het is een puinhoop die veel juridisch onderzoek vereist om het eigendom te bepalen. Als de afbeelding erg belangrijk is voor je werk, bekijk dan de Circulaire Duur van het auteursrecht van het US Copyright Office EN vraag juridisch advies.

En dat is voor de Verenigde Staten. Als het werk in een ander land is gemaakt, moeten er mogelijk andere regels en auteursrechtelijke bescherming in acht worden genomen.

Na de beschermingsperiode kan de foto of afbeelding in het publieke domein zijn, met nadruk op het woord "kan". Het is niet automatisch. De rechten hadden kunnen worden overgedragen of verkocht aan iemand anders, wat de situatie nog meer vertroebelt.

Het korte antwoord is dus ja, de rechten op deze oude afbeeldingen zijn waarschijnlijk in het bezit van iemand en moeten waarschijnlijk worden behandeld als elk ander auteursrechtelijk beschermd materiaal. Wees dus heel voorzichtig met afbeeldingsites in het "publieke domein". Velen van hen hebben geen overzicht van wat gebruikers uploaden en de herkomst van deze afbeeldingen is verdacht. Raadpleeg een advocaat die gespecialiseerd is in intellectueel eigendom om na te gaan of en hoe u "oude" afbeeldingen kunt gebruiken.

Releases voor onderwerpen in foto's

De andere rechten die u moet vrijgeven, zijn vrijgaven voor de onderwerpen van de foto's. Dit worden over het algemeen modelvrijgaven (voor personen) of eigendomsvrijgaven (voor objecten, onroerend goed, huisdieren van mensen, oriëntatiepunten, enz.) Genoemd. In releases moet duidelijk worden vermeld hoe, waar en wanneer de foto wordt gebruikt.

Het gaat hier voor mensen om het recht op publiciteit, ook wel het recht op privacy genoemd. De persoon op de foto heeft het recht om controle uit te oefenen over en te profiteren van het commerciële gebruik van zijn / haar afbeelding en gelijkenis. Nogmaals, het uitgeven en verkopen van uw zelf uitgegeven boek is een commerciële onderneming. Zelfs als de betrokken persoon uw familielid of vriend is, heeft u deze release nodig.

In termen van eigendomsvrijgave, zouden deze worden gebruikt voor elk niet-persoons ding dat u niet bezit. Dat omvat de huizen van andere mensen of onroerend goed en bezittingen. Wist je dat dit zelfs geldt voor foto's die je maakt op plaatsen zoals de nationale parken in de Verenigde Staten. Geloof me niet? Bekijk de regels op de website van de National Park Service van de overheid. Als u het voor een commerciële onderneming gebruikt, heeft het een vergunning van de eigenaar nodig, zelfs als het een overheidsinstantie is.

Als u het onderwerp van de foto niet bezit, heeft u over het algemeen een release nodig om in uw boek te worden afgebeeld. Win juridisch advies in over het voorbereiden en verkrijgen van deze releases.

Uw headshot en PR-foto's… en waarom bruiloften een probleem zijn

De meeste professionele fotografen begrijpen dat wanneer iemand naar hen toe komt om headshots of PR-foto's te maken, de klant van plan is ze overal te gebruiken en dat er niet voor elke keer dat ze worden gebruikt royalty's worden betaald. Maar u moet wel duidelijk schriftelijk aangeven dat de fotograaf akkoord gaat met dit gebruik en die documentatie bewaren.

Hier kunnen auteurs in de verleiding komen om hiermee risico's te nemen. Ze hebben het gevoel dat hun trouw-, afstudeer- of andere speciale evenementfoto's hun "beste" foto's zijn. Dus ze gaan door en scannen die foto's, of gebruiken de digitale proefbestanden, voor hun websites, boekomslagen en zelfs in boeken. Ze denken: 'Het is een foto van mij. Ik kan het gebruiken. " Nee.

Huwelijks-, portret- of evenementfotografen kunnen u aanklagen wegens inbreuk op het auteursrecht en betaling van royalty's voor iets anders dan persoonlijk, niet-commercieel gebruik. (Onthoud dat hij die op de sluiter klikt de eigenaar is van de foto.) Dat zou een langdurig gebruik van hun werk zijn. Interessant is dat die professionele fotografen ook vaak clausules in hun contracten hebben die hen in staat stellen om foto's die ze van jou of je evenement maken te gebruiken voor promotionele doeleinden. Ja, het zijn rommelige zaken.

Zorg ervoor dat iedereen schriftelijk duidelijk is over deze afspraken.

Stock fotografie

Ik heb de risico's van het gebruik van gratis stockfotosites al eerder besproken. Maar als het om boeken gaat, wordt het nog belangrijker om gebruik te maken van legitieme leveranciers van stockfoto's en illustraties die duidelijke licentievoorwaarden hebben. Ik gebruik iStockPhoto.com al jaren, simpelweg vanwege hun duidelijke definitie van toegestaan gebruik van hun inhoud.

Zorg ervoor dat u de algemene voorwaarden van alle leveranciers van stockfoto's leest, begrijpt en gehoorzaamt. Als u dit niet doet, neem dan contact op met de site en / of uw advocaat voor meer informatie.

Online afbeeldingen

Het gebruik van online geplaatste afbeeldingen is zo'n verwarde en rommelige kwestie. Dus ik zal het zo samenvatten. Als een foto of afbeelding ergens online wordt geplaatst, is deze niet van jou en heb je specifieke schriftelijke toestemming nodig van de rechthebbende om deze in je boek op te nemen. Einde van de discussie.

Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik auteurs hierover heb moeten informeren. In de zakelijke arena kunnen auteurs in de verleiding komen om een grafiek of grafiek van een site te vegen en deze in hun boekmanuscript te klappen. Ik zeg ze dat ze het niet moeten doen, tenzij ze schriftelijk kunnen aantonen dat ze de rechthebbende zijn, of de rechthebbende hun toestemming heeft gegeven om het op deze manier te gebruiken.

Foto's met hoge resolutie

Wanneer mensen persoonlijke foto's in hun boeken willen opnemen, scannen ze vaak enkele oude foto's met hun desktopscanners. Vaak hebben deze een slechte resolutie en worden ze wazig of zelfs vlekkerig afgedrukt.

Om correct af te drukken, vooral voor zelfpublicatie en print on demand-platforms zoals Kindle Direct Publishing (KDP), moeten ze 300dpi (dots per inch) of pixels per inch zijn. De KDP-ondersteuningsdocumentatie bevat geweldige informatie over hoe u kunt bepalen of uw foto's acceptabel zijn.

Heb je zelfs foto's nodig in je zelf gepubliceerde boek?

Dit is het grootste argument dat ik heb met veel zelf gepubliceerde auteurs als ik naar hun manuscripten kijk. Ze willen de meest banale afbeeldingen gebruiken die je je kunt voorstellen, die absoluut niets toevoegen aan het manuscript.

Van oude computers en handdrukken

Een van de meest voorkomende voorbeelden die ik heb gezien, is dat een auteur het over een technisch onderwerp heeft en een foto gebruikt van een persoon die op een computer typt. Kom op! Lezers weten al sinds de jaren tachtig hoe iemand achter een computer eruitziet. En als je, om technologie te vertegenwoordigen, een stockbeeld laat zien van een persoon die een pc-monitor gebruikt die eruitziet als een doosachtig oud tv-scherm, zou het dwaas zijn om het op te nemen in je boek dat in de 21e eeuw is gepubliceerd. Verwijder het!

Hier is nog een voorbeeld. Begin 2010 schreef ik een tijdje voor een tech-blog. Het bedrijf wilde dat zijn schrijvers een specifieke stockfotografiesite gebruikten. Helaas was de catalogus met afbeeldingen zo oud dat het belachelijk was. Op dat moment waren smartphones al de standaard geworden. Maar de enige beschikbare afbeeldingen van mobiele telefoons waren zware handheld-apparaten met een klein vierkant scherm of klaptelefoons. Ugh.

En het is niet alleen tech. Een ander veelgebruikt stockfotobeeld, vooral voor zakelijk gebruik, is dat mensen elkaar de hand schudden. Toen de pandemie van het coronavirus toesloeg, werden deze beelden vrijwel onmiddellijk cultureel ongepast.

Tenzij u van plan bent een historische referentie te maken door het te gebruiken, zal niets uw boek gedateerd en achterhaald doen lijken dan het gebruik van oude beelden.

Mentale afbeeldingen

Afgezien van het feit dat uw boek irrelevant lijkt, hebben de meeste oudere kinderen en volwassenen geen afbeeldingen nodig om een boek te lezen. Ze kunnen gemakkelijk plaatjes in hun hoofd oproepen door de tekst te lezen. Een boek tot leven zien komen op mentale plaatjes is zelfs een van de dingen die lezers zo leuk vinden aan lezen.

Maar er zijn momenten waarop het misschien logisch is. Als je bijvoorbeeld een kookboek hebt geschreven en je wilt laten zien hoe het gerecht eruitziet in verschillende stadia van de bereiding van een recept, dan is het waardevol. Uw gebruik van afbeeldingen hangt echt af van de aard van de inhoud.

Neem een fooi van de grote jongens

Ik ben ook van mening dat het plaatsen van decoratieve of laagwaardige afbeeldingen in op tekst gebaseerde boeken de auteur amateuristisch doet overkomen.

Wil je bewijs? Koop enkele van de meest populaire romans of non-fictieboeken van de grote handelsuitgevers. Tel vervolgens het aantal stock- of andere foto's op de pagina's. Ik vermoed dat het bijna nul zal zijn.

Hoe zit het met foto's in eBooks?

Een andere schrijversvraag die opkwam, ging over het gebruik van foto's in eBooks. Er is niets dat verbiedt dat ze in een eBook worden gebruikt, behalve de juridische, kwaliteits- en relevantieproblemen die eerder zijn besproken en die ook van toepassing zijn op gedrukte boeken.

Maar er zijn enkele speciale kwesties waarmee u rekening moet houden.

De eerste is dat foto's in eBooks over het algemeen als een aparte alinea moeten worden opgemaakt. Geen tekst om foto's heen! Dit komt doordat eBooks een responsief ontwerp gebruiken, wat betekent dat ze voortdurend opnieuw worden geformatteerd om te passen op het apparaat waarop ze worden bekeken. Als je tekst rond je foto hebt gewikkeld, ziet het resultaat er op het ene apparaat geweldig uit en op het andere vreselijk. Zelfs als een foto als een aparte alinea wordt weergegeven, kan deze een hele pagina in het eBook in beslag nemen, waardoor het lezen schokkerig wordt. Dit is een slechte gebruikerservaring, zelfs als de tekstinhoud van uw boek geweldig is.

De andere kwestie gaat over geld, jouw geld. Bij het royaltyniveau van 70 procent op Kindle Direct Publishing (KDP), wordt een vergoeding voor bestandsgrootte afgetrokken van de aan jou verschuldigde royalty. Foto's zijn vaak megabyte zwaar. Dus hoe meer foto's je hebt, hoe groter het eBook-bestand, hoe hoger de vergoeding voor de bestandsgrootte, hoe lager je royalty. Merk op dat op het moment van schrijven een royaltyniveau van 35 procent voor Kindle eBooks onder de $ 2,99 kost, en voor bepaalde wereldwijde marktplaatsen, de bestandsgrootte niet wordt beoordeeld.