Over eigenaren van kleine bedrijven

Het is belangrijk om de verschillen tussen kleine bedrijven te kennen als u er een wilt beginnen of aan hen wilt verkopen.

Heidi Thorne (auteur) via Canva

Hoe definieer je eigenaren van kleine bedrijven? Met hoeveel werknemers nemen ze aan? Opbrengsten? Waar doen ze zaken? In feite kan het elk van deze omvatten, evenals verschillen in doelen.

Voor degenen die eigenaar willen worden van een klein bedrijf of degenen die aan hen verkopen, is het belangrijk om de verschillen te kennen.

Hoe de SBA 'kleine bedrijven' definieert

Hier is de technische definitie van een klein bedrijf van de Small Business Administration (SBA) van de Verenigde Staten:

Er zijn aanvullende classificaties die betrekking hebben op grootte, ontvangsten en industrie. Deze worden echter voornamelijk gevolgd wanneer een klein bedrijf SBA-leningen aanvraagt ​​en in aanmerking komt voor biedingen op overheidscontracten.

Wat interessant is, is dat ongeveer 40 procent van alle omzet die in de Verenigde Staten wordt gegenereerd, wordt toegeschreven aan bedrijven met minder dan 500 werknemers. Ze zijn dus een belangrijke economische motor.

In de praktijk zijn er twee brede categorieën van kleine bedrijven en eigenaren van kleine bedrijven:

• Micro, SOHO en Solopreneur
• Kleine tot middelgrote onderneming (of onderneming)

Micro-, SOHO- en Solopreneur-bedrijven

Op het allerkleinste zijn micro-, Small Office / Home Office (SOHO) en solopreneur (een ondernemerschap bestaande uit slechts één persoon) bedrijven. Een schokkend feit is dat ongeveer driekwart van alle Amerikaanse bedrijven werkloze firma's zijn zonder werknemers ( SBA.gov, 22/12/2017 )! Ondanks hun aantal genereren ze echter slechts iets meer dan 3 procent van alle verkopen in de Verenigde Staten.

Deze bedrijven kunnen worden geïdentificeerd door:

• Grootte. Velen bestaan ​​uit slechts één persoon! Hulp, als het zelfs maar wordt aangenomen, is vaak parttime of zelfs contractarbeiders.
• Plaats. Zoals de naam SOHO suggereert, worden veel van deze bedrijven vanuit huis gerund. Anderen hebben misschien kleine kantoren of winkellocaties. Kantoorsuite-arrangementen (tegen betaling voor gebruik van een kantoorlocatie die niet permanent bezet is) zijn populair om klanten in een professionele omgeving te kunnen ontmoeten. Sommigen gaan gewoon naar restaurants en kantorencentra om klanten te ontmoeten of om te werken.
• Inkomsten. Op de schaal van inkomsten zou hun inkomen niet veel hoger kunnen zijn dan dat van een voltijdse werknemer, soms zelfs minder. Omgekeerd zouden sommigen ook aanzienlijke inkomsten kunnen realiseren vanwege lagere overheadkosten en geen salarisadministratie.
• Wat hen aanzet. Sommige van deze bedrijven zijn gestart uit liefde voor het bedrijf, volgens de filosofie "doe waar je van houdt, het geld zal volgen". Hoewel het vaak niet de verstandigste dingen zijn om te doen in het bedrijfsleven (lees de boeken The E-Myth en The Entrepreneur Equation waarom), besteden deze eigenaren van kleine bedrijven misschien niet eens aandacht aan financiële gegevens en andere zakelijke statistieken. Meestal zijn ze geen 'imperiumbouwers', maar waarderen ze vrijheid en flexibiliteit om een ​​bedrijf te runnen op hun voorwaarden.
• Tips om aan hen te verkopen. De meeste eigenaren van micro-, SOHO- en solopreneurbedrijven hebben een hoge persoonlijke investering in hun bedrijven. Dus elke dollar komt uit hun eigen zak. Weerstand om afstand te doen van persoonlijk geld kan het moeilijk maken om ze te sluiten. Ook voelen ze zich vaak aangetrokken tot doe-het-zelf-strategieën en zoeken ze flexibiliteit (geen contracten, geen boetes voor annuleringen, gemakkelijk retourneren, enz.). Een deel hiervan is "ik doe het liever zelf" -houding komt voort uit hun noodzaak om veel functionele hoeden te dragen binnen een eenmanszaak. Als u hen laat zien hoe uw aanbod hen kan helpen solo te blijven vliegen in hun bedrijf, kan dit hen helpen om in te kopen.

Kleine tot middelgrote bedrijven (MKB)

Volgens het US Census Bureau zijn kleine bedrijven bedrijven met maximaal 499 werknemers (een groot bedrijf wordt geclassificeerd als elk bedrijf met meer dan 500 werknemers). Meer recentelijk wordt naar deze categorie bedrijven verwezen als "kleine tot middelgrote bedrijven" of MKB.

Deze bedrijven kunnen worden geïdentificeerd aan de hand van deze demografische factoren:

• Grootte. Kan overal één tot 499 werknemers hebben.
• Plaats. Hoewel ze zich in woningen kunnen bevinden, is de kans groter dat MKB-bedrijven specifieke bedrijfslocaties hebben en / of buitenshuis zaken doen. Sommige hebben grote of meerdere faciliteiten en kantoren.
• Inkomsten. Zoals eerder vermeld, zijn MKB's goed voor ongeveer 37 procent van de totale omzet in de Verenigde Staten (gegevens van de Census 2007). De inkomsten per bedrijf kunnen echter sterk variëren, afhankelijk van het type bedrijf, de locatie, het aantal werknemers, managementcapaciteiten en vele andere factoren.
• Wat hen aanzet. Sommige MKB-bedrijven kunnen beginnen als micro-ondernemingen, die uitgroeien tot een punt waarop werknemers en kapitaalinvesteringen nodig zijn. Familiebedrijven komen veel voor in de categorie MKB. Sommige MKB-bedrijven kunnen grote operaties zijn, waarvoor teams van mensen nodig zijn. Maar deze grote groep divergeert gewoonlijk op twee verschillende paden: 1) Degenen die klein genoeg willen blijven zodat eigenaren de controle kunnen behouden en toch hun inkomsten en winsten kunnen vergroten; en, 2) Degenen voor wie de SMB-status slechts een punt is op weg naar het opbouwen van een grotere onderneming of imperium.
• Tips om aan hen te verkopen. Eigenaren van kleine bedrijven op het eerste pad willen weten hoe dit of dat aanbod hen zal helpen meer geld te verdienen of vast te houden met minimale investeringen. Sommigen van hen, met name familiebedrijven, kunnen een grote persoonlijke investering in de operatie hebben en de houding van eigenaren van micro-kleine bedrijven vertonen, vooral als het bedrijf op die manier is begonnen. Omgekeerd willen eigenaren op de tweede weg naar grootsheid van ondernemingen zien hoe een investering in activa, personeel, producten of diensten hen naar het volgende niveau zal helpen. Verkopers moeten uitkijken naar aanwijzingen om een ​​prospect op de juiste manier in het ene kamp of het andere te plaatsen.

© 2013 Heidi Thorne