Mijn nachtmerrie voor thuisverkopen

* De naam van de koper in dit artikel is gewijzigd vanwege hun privacy.

Het kopen van een huis is een van de grootste financiële beslissingen die veel mensen nemen, en hetzelfde kan gezegd worden voor het verkopen van een huis. Omdat dit ons derde huis was, gingen we naar deze verkoop met het idee dat we behoorlijk goed geïnformeerd waren en dat we onze bases redelijk goed afdekten voordat we contact opnamen met onze favoriete makelaar; het huis had een nieuwe verflaag van binnen en van buiten, nieuwe keramische tegels werden gelegd in alle natte en drukke gebieden, het landschap werd verzorgd en we waren op de hoogte van enkele kleine reparaties die we niet zelf konden doen en waren voorbereid om een professional te betalen om ze op verzoek van de potentiële koper te repareren.

Omdat we al een nieuwe woning hadden gekocht, stond de woning die verkocht werd leeg en klaar om op de markt te komen. Alles begon geweldig; onze makelaar had gepland om een professionele fotograaf foto's van het huis te laten maken voor de aanbieding zodra we allemaal waren verhuisd en de tapijten waren schoongemaakt. Elke makelaar die een voorbeeld van het huis bekeek voordat het officieel werd vermeld, zei dat de prijs goed was en dat het huis in uitstekende staat verkeerde, dat het snel zou moeten verkopen, en voor de huidige markt betekende 'snel' ongeveer een week. Onze verwachtingen waren hooggespannen - houd er rekening mee dat we al een ander huis hadden gekocht, dus hoe sneller deze verkocht, hoe beter.

Op 24 november kwam ons huis officieel op de markt - net op tijd voor de vakantie als niemand op huizenjacht wil gaan. En op de markt zat ons huis, week na week, open huis na open huis, zonder bezichtigingen. Onze makelaar was echter een bulldog. Ze deed haar uiterste best om onze vermelding voor zoveel mogelijk andere agenten te krijgen en nam advertenties in print en online op. Eindelijk, na drie weken en geen enkele vertoning, hebben we de prijs met $ 4000 verlaagd.

Het bod en het tegenbod

Op 20 december hadden we eindelijk een bod. Het was laag, belachelijk laag, bijna $ 30.000 minder dan onze aanbiedingsprijs. Ik had de markt in onze regio bijna een jaar gevolgd in afwachting van deze verhuizing en ik wist wat dit huis waard was, dus we deden dat met een prijs die slechts $ 2000 lager was dan de vraagprijs. Tot onze verbazing en opluchting accepteerden ze ons tegenbod en op 22 december, achtentwintig dagen na plaatsing op de lijst, stonden we officieel onder contract.

Residentieel taxatierapport.

Inspectie en beoordeling

Nu begonnen alle dingen achter de schermen te gebeuren. Ik heb de inspectie onmiddellijk gepland en had het rapport op 29 december in mijn hand. Omdat ik zo nauwgezet was om het huis van tevoren klaar te maken, stond er niets in het rapport waar ik op verzoek van de koper niet op voorbereid of niet voor wilde zorgen, en op 2 januari werden de gevraagde reparaties uitgevoerd en we gingen verder met de beoordeling.

Een sms van mijn makelaar vertelde me dat onze sluitingsdatum eindelijk was vastgesteld op 1 februari. Bij de meeste huizenverkopen vinden sluitingen plaats binnen dertig dagen na de datum waarop het bod is geaccepteerd, dus ik was een beetje afgeschrikt dat onze sluiting elf dagen extra was, niet al te vreselijk, maar ik had voor twee huizen betaald en was klaar om sluit zo snel mogelijk. Maar ik had het niet meer in handen en ik moest het gewoon accepteren en wachten.

De glitch en extensie

Op 24 januari belde mijn makelaar met het nieuws dat er een "storing" was opgetreden met ons beoordelingspapier en dat het nergens te vinden was. We waren acht dagen tot de geplande sluiting en ze raakten het beoordelingspapier kwijt.

Een stressvolle dag later werd het papierwerk gevonden en gearchiveerd, waren we weer op het goede spoor, althans dat dachten we.

Op 28 januari, de dag voordat we zouden sluiten, kreeg ik weer een telefoontje van mijn makelaar: ze hadden een verlenging nodig voor de sluitingsdatum. Pardon? Blijkbaar had Jane, de koper, de afgelopen twee jaar geen belasting ingediend voor haar bedrijf. De bank weigerde nu het geld te lenen totdat dit geregeld was. Hoe zou dit hun kredietwaardigheid beïnvloeden? Zouden ze nog in aanmerking komen voor hun lening? En hoe heeft de kredietverstrekker in vredesnaam zoiets cruciaal gemist?

Dus, wie kan ik dit kwalijk nemen? De koper omdat hij haar belasting niet heeft ingediend of de kredietverstrekker omdat hij zijn werk niet heeft gedaan en dit feit niet eerder heeft ontdekt? Ik heb beide gekozen. Om de zaken in een tijdlijnperspectief te plaatsen voor deze kwestie: toen we het nieuwe huis kochten, vroeg onze kredietverstrekker om belastinggegevens voor de afgelopen twee jaar op dezelfde dag dat ik contact met haar opnam over een nieuwe hypotheek - diezelfde dag nog, niet de dag voor sluitingstijd.

Als reactie op de verlenging heeft onze makelaar een genezingskennisgeving opgesteld, een legale manier voor ons om ons contract met de kopers indien nodig te beëindigen, waarin staat dat de kopers nog eens $ 2000 aan niet-restitueerbaar serieus geld moesten betalen en als we dat niet deden. Op de nieuwe datum van 28 februari, achtenzestig dagen nadat we onder contract kwamen, beëindigden we het contract en hielden we al het geld dat tot nu toe was betaald.

Op dit punt was ik gestrest en begon ik rond te kijken naar andere opties. Ik heb contact opgenomen met Open Door en Offerpad vanwege hun vermogen om binnen een week te sluiten. Beiden stuurden helaas aanbiedingen die ons duizenden minder zouden opleveren dan we zouden krijgen van ons huidige contract, zelfs als we rekening houden met de maandelijkse kosten om alle nutsvoorzieningen aan te houden in een volledig leeg huis. Dus we moesten wachten en onze vingers kruisen dat dit de laatste van de problemen was.

Missende documenten

Op 8 februari heeft de koper haar ontbrekende belastingen ingediend en waren we weer op het goede spoor. Tot 15 februari toen mijn makelaar, die geen updates had ontvangen van de geldschieter of kopersagent, belde en ontdekte dat er geen bewijs was van de belastingaangiften van de koper die bij de IRS werden ingediend. Ze nam contact op met de makelaar van de koper en hij verzekerde haar dat de belastingen waren betaald, maar had geen verklaring waarom de belastingdienst er geen gegevens van had.

Op 21 februari, een week voor onze tweede poging om deze verkoop af te sluiten, was er nog steeds geen verslag van de aangifte voor de bedrijfsbelasting die werd gedaan en ingediend bij de IRS. Mijn makelaar begon de lokale IRS-kantoren te bellen om het papierwerk op te sporen. Ten slotte werd een van de aangiften gevonden, maar nog steeds geen spoor van de tweede. Zonder deze opbrengsten zou de geldschieter geen lening verstrekken en zou onze verkoop mislukken. We waren al eenenzestig dagen bezig met dit contract en ik wilde alleen maar de deal sluiten en verder gaan.

Een andere extensie

Eindelijk, op 23 februari, verscheen eindelijk het tweede belastingdocument zoals ingediend bij de IRS. Helaas was dit te laat om al het andere papierwerk af te ronden en op tijd in te dienen voor de 28e sluitingsdatum. We stonden dus voor een ander dilemma: doen we nog een verlenging of snijden we deze kopers weg en gaan we verder. Achtenzestig dagen contract voor een huis dat noch een executoriale titel was, noch een korte verkoop, is absurd. Maar helaas was de markt na de vakantie niet veel aangetrokken en was er niet veel hoop om binnenkort een contract bij een andere koper te krijgen. Dus, met tegenzin, hebben we nog een verlenging gedaan met een derde sluitingsdatum van 6 maart. Deze keer heeft mijn makelaar een nieuw genezingsbericht opgesteld en $ 75 per dag in rekening gebracht voor elke dag na de datum van 28 februari dat we niet sluiten,voor het geval er iets anders zou komen en om de kosten van de nutsvoorzieningen te dekken die we nog voor het huis betaalden.

Al het papierwerk werd uiteindelijk naar de verzekeraar gestuurd en de leningsdocumenten waren onderweg.

Op 5 maart, een dag voor onze derde poging om deze verkoop te sluiten, kreeg ik een bericht dat nadat Jane de ontbrekende belastingaangiften voor haar bedrijf had ingediend, haar kredietwaardigheid daalde tot een punt waarop ze niet langer in aanmerking kwam voor de hypotheeklening en dat we dat niet zouden doen weer op tijd kunnen sluiten. Natuurlijk.

Op 6 maart nam ik met gekruiste vingers opnieuw contact op met Open Door. Ze hadden de hoogste van de twee aanbiedingen ervoor en met het niet-restitueerbare serieuze geld van de huidige kopers dat we zouden behouden nadat we ons contract met hen hadden opgezegd, en de biedprijs die ze ons eerder gaven, zouden we in feite breken, zelfs als we de huidige contract en accepteerde het opendeuraanbod. Helaas is het nieuwe aanbod van Open Door aanzienlijk gedaald vanaf de eerste keer vanwege de huidige pauze in de markt, en ons verlies zou financieel verwoestend zijn, dus besloten we het bij de huidige kopers te houden en hopen dat ze op magische wijze zouden kunnen vinden een manier om haar credit score te verhogen om, nogmaals, in aanmerking te komen voor hun hypotheeklening.

8 maart en we zaten in het ongewisse zonder dat er een nieuwe sluitingsdatum was vastgesteld. Mijn makelaar trok haar haar uit. De leningverstrekkende bank wachtte op de melding dat de koper in aanmerking kwam voor hun lening. Ik had geen geduld en geen ideeën meer. Ik heb eindelijk mijn makelaar verteld dat ik klaar was met deze kopers. Ik wilde het contract opzeggen en verder gaan, wachten op een andere koper zou minder stressvol zijn dan een ander probleem met deze koper tegenkomen. Ze stemde toe en stuurde de agent van de koper op de hoogte dat als het probleem met de kredietscore die dag niet om 17.00 uur was opgelost, we het contract voorgoed opzegden.

Laatste minuut

Om 16:59 belde de agent van de koper mijn makelaar om haar te laten weten dat de kopers zich op wonderbaarlijke wijze kwalificeerden voor hun lening en we waren "weer op het goede spoor". Onnodig te zeggen dat ik daar niet zo zeker van was.

Op 9 maart zou er een mobiele notaris bij mij thuis komen zodat ik alle afsluitende documenten kon ondertekenen. Omdat mijn man buiten de stad werkte, werd er contact opgenomen met een mobiele notaris om hem te laten ondertekenen. Helaas moesten de documenten uiterlijk 10 maart om 10.00 uur in de FedEx-dropbox zijn, en de enige mobiele notaris die in de buurt beschikbaar was, kon hem pas op 10 maart om 10.30 uur bereiken. Toen mijn makelaar dit hoorde, sprong ze op de telefoon en belde het dichtstbijzijnde notariskantoor, legde onze situatie uit en was in staat om een notaris op tijd naar de locatie van mijn man te krijgen zodat hij alle documenten kon ondertekenen en naar de dropbox in tijd. Later kwam ik erachter dat ze hiervoor uit eigen zak een extra vergoeding had betaald.

uiterste houdbaarheidsdatum

Nu al onze documenten ondertekend en afgeleverd waren, was het nu aan de koper om de handtekening te zetten en konden we eindelijk sluiten. Ze zouden al hun documenten op 12 maart om 10.00 uur ondertekenen en vóór 13.00 uur worden afgeleverd. Toen de kopers bij de notaris kwamen, merkte de notaris dat Jane's rijbewijs was verlopen. Omdat dit de enige vorm van identiteitsbewijs was die ze had, en een up-to-date identiteitsbewijs vereist was, zou haar handtekening nietig zijn.

Als u ooit in een grotere stad naar een DMV bent geweest, weet u dat de rijen lang kunnen zijn en dat de wachttijd letterlijk uren kan zijn. Ze raceten tegen de klok om haar rijbewijs te laten verlengen en terug naar de notaris voor handtekeningen om de deadline van 13.00 uur te halen.

Eindelijk, na tachtig dagen onder contract en een hele reeks zaken die ik me nooit had kunnen voorstellen, sloten we eindelijk de verkoop van ons huis af en beloofden we nooit meer terug te kijken, totdat ik besloot het voor dit artikel te documenteren.