Verzen schrijven voor wenskaarten: mijn ervaring met het indienen van poëzie bij blauwe bergkunsten

Ongeveer twee jaar geleden maakte ik een relatief moeilijke tijd door. Als alleenstaande ouder was ik net een deeltijdbaan kwijtgeraakt die me had geholpen om de eindjes aan elkaar te knopen, en zonder een betrouwbaar inkomen was het leven een strijd. Af en toe werk dat ik deed als cursusbegeleider en aan schrijfprojecten was lang niet genoeg om mijn gezin op lange termijn te onderhouden. Toen mijn partner en ik nog samen waren, zou het een leuk extraatje zijn geweest, maar op zichzelf voelde het onbeduidend. Hoewel ik graag zo positief mogelijk blijf, was ik natuurlijk bezorgd over de toekomst.

Schrijven is altijd mijn "ding" geweest. Tot die tijd had ik creatieve cursusinhoud geschreven voor een online cursus van mijn plaatselijke universiteit. Ik had online artikelen geschreven en ik kreeg ook de taak om een ​​kinderverhaal te maken op basis van biologie. Vastbesloten om nieuwe bronnen van inkomsten te vinden, zocht ik het internet af naar freelancemogelijkheden om te schrijven.

Schrijven voor de wenskaartindustrie

Ik ben beslist geen technische of academische schrijver, wat mijn mogelijkheden enigszins beperkt, maar ik schrijf wel graag poëzie. Ik hou er zelfs meer van dan van wat dan ook, ondanks het feit dat poëzie traditioneel de moeilijkste manier is om als schrijver geld te verdienen. Een van de manieren waarop poëzie commercieel kan worden bekeken, is wanneer het als een vers in een wenskaart wordt geschreven. In feite is de wenskaartindustrie enorm.

Blue Mountain Arts

Ik begon online de wenskaartbedrijven te onderzoeken. Veel van de topbedrijven accepteren geen ongevraagde inzendingen. In feite hebben ze vaak een intern team van schrijvers die al hun verzen produceren. Er waren er echter een paar, en vooral één bedrijf viel me op. Dat bedrijf was Blue Mountain Arts, gevestigd in Boulder, Colorado.

Blue Mountain Arts is een zeer goed gevestigd bedrijf dat voor het eerst hun nederige wortels vestigde in 1971. De oprichters, Susan en Stephen Pollis, verkochten tijdens hun reis posters van haar poëzie in combinatie met zijn kunstwerken vanuit hun camper. Ik vond het een geweldig idee. Sindsdien is Blue Mountain Arts uitgegroeid tot een enorm en zeer succesvol bedrijf.

Aantrekkelijk loon

Van de weinige wenskaartmaatschappijen die ik tegenkwam die inzendingen accepteerden, bood Blue Mountain Arts gemakkelijk de meest aantrekkelijke betalingsregelingen. Als uw werk wordt geaccepteerd, wordt Blue Mountain Arts de eigenaar van de inhoud. Ze zullen je echter $ 300 betalen voor het eerste gedicht dat ze kopen; $ 400 voor de tweede; $ 500 voor de derde; $ 600 voor de vierde; $ 700 voor de vijfde, enzovoort. Dit maakt hen het best betalende bedrijf in de branche, voor zover mijn onderzoek mij heeft aangetoond. Bovendien moedigen ze je actief aan om je werk in te leveren. Als je naar de achterkant van een Blue Mountain-kaart kijkt, zie je deze uitnodiging; hun website suggereert hetzelfde.

Een wachtspel

Nadat je je werk hebt ingeleverd bij Blue Mountain Arts (bij voorkeur e-mail), speel je een wachtspel. U ontvangt snel een e-mail waarin staat dat uw inzending is ontvangen en dat u op een bepaalde datum terugkomt als uw werk is geselecteerd voor marktonderzoek (de volgende stap naar publicatie).

Als ze je werk genoeg leuk vinden om het te overwegen voor de marktevaluatie, sturen ze je een Public Option Agreement (POA). De eerste keer dat u een POA ontvangt, komt deze per post, aangezien u de overeenkomst fysiek moet ondertekenen en retourneren; eventuele volgende aanbiedingen kunnen per e-mail worden geaccepteerd. Wanneer u een POA ondertekent, geeft u hen in feite toestemming om uw werk te gebruiken voor de marktevaluatie, en u ziet af van de keuze om het gedurende die tijd te publiceren of ergens anders te gebruiken. De voorwaarden van de overeenkomst duren 24 maanden. U kunt verwachten te horen of ze uw werk binnen dat tijdsbestek willen kopen. Het is lang wachten; ik vond het echter een waardevolle onderneming.

Ik diende 42 gedichten in bij Blue Mountain Arts en wachtte toen.

Pixabay

Hoeveel van mijn inzendingen zijn geaccepteerd?

Ik heb 42 gedichten en verzen ingediend bij Blue Mountain Arts tussen mei 2016 en november 2016. Voordat ik begon met schrijven, bracht ik een bezoek aan een plaatselijke kaartwinkel om te onderzoeken welke producten Blue Mountain Arts produceerde. Ze zijn sterk in sentiment, en veel van de verzen op hun wenskaarten zijn vrij lang. Hun standpunt is om kaarten te maken die emotioneel spreken met een geliefde. Ze houden niet van rijmende verzen. Kort gezegd: ze proberen de woorden te geven die mensen soms moeilijk vinden om zichzelf te vinden.

Er ging minder dan een maand voorbij en ik kreeg per post een overeenkomst - een POA voor vier van mijn eerste 10 gedichten. Het was een zeer professioneel contract, waarin ze zeiden dat ze mijn werk leuk vonden en dat ze de geselecteerde gedichten graag wilden indienen voor marktonderzoek. Het legde uit dat dit eigendom voor 24 maanden met zich meebrengt plus het recht om werk te wijzigen en het te koop aan te bieden op notitiekaarten, wenskaarten en al het andere dat ze kunnen kiezen voor marktonderzoek.

Ik was ongelooflijk opgewonden en voelde me erg hoopvol. Als de kans op uiteindelijke aankoop niet redelijk groot is, zou Blue Mountain Arts toch niet zoveel moeite doen. Ik heb het contract met plezier ondertekend en teruggestuurd met hernieuwde hoop voor de toekomst.

Gemotiveerd om door te gaan

Gesteund door het succes van mijn eerste inzending - 40% van mijn werk was opgepikt voor de marktevaluatie - begon ik onmiddellijk aan meer gedichten voor Blue Mountain Arts. Ondanks dat ik wist dat ik wel twee jaar zou moeten wachten om erachter te komen of mijn inspanningen hun vruchten hadden afgeworpen, besloot ik dat het de moeite waard was. Afwijzing is te verwachten als je een creatieve schrijver bent, en mijn aanvankelijke succes voelde veelbelovend. Ik ging ervan uit dat als ze mijn woorden over hun producten niet konden zien, ik een regelrechte afwijzing zou hebben gekregen (wat in feite neerkomt op helemaal niets horen).

Ik was buitengewoon blij dat ik in de zomer nog meer publicatie-optieovereenkomsten ontving. De manier waarop ze werden verwoord, heeft me echt geïnspireerd om door te gaan. Zinnen als "we zouden nogmaals willen opnemen in een komende marktevaluatie"; "Met veel plezier neem ik vandaag weer contact met je op", of "we vinden het leuk om je werk te herzien" waren echt opbeurend. De e-mails voelden zowel persoonlijk als professioneel aan en kwamen altijd van dezelfde persoon.

Elke keer dat ik een paar verzen inleverde (mijn eerste inzending bestond uit 10; daarna was het meestal tussen 2 en 4), werd er ten minste één gedicht geselecteerd voor marktonderzoek. Ik begon te voelen dat ik hier beslist iets van plan was - dat ik mijn jaarinkomen met een paar duizend dollar zou kunnen verhogen als ik eraan vasthield.

In totaal zijn er van mijn 42 inzendingen tussen mei en november 2016 er 13 geselecteerd voor marktonderzoek. Dat betekent dat mijn slagingspercentage 31% was. In feite is 31% een vrij hoog slagingspercentage in de wereld van creatief schrijven, dus ik was enorm blij.

Ik stopte echter met het schrijven van verzen om in november 2016 in te dienen bij Blue Mountain Arts vanwege een nieuwe schrijfmogelijkheid die zich aandiende. Ik besloot ook om het wachtspel te spelen en te wachten op de resultaten van de marktevaluatie om erachter te komen hoeveel van een waardevolle inkomstenstroom dit zou kunnen zijn.

Als al mijn gedichten onder marktonderzoek succesvol waren geweest, zou ik tenslotte, vanwege de eerder beschreven loonschaal, $ 8100 aan mijn werk hebben verdiend. In werkelijkheid had ik geen moment verwacht dat Blue Mountain Arts AL mijn werk zou kopen, maar ik had zeker iets verwacht.

De resultaten

Als lezer is dit waarschijnlijk het gedeelte waarop u al die tijd heeft gewacht - de resultaten van de marktevaluatie.

Uiteindelijk hoefde ik niet de hele 24 maanden te wachten (ik denk dat ze er gewoon graag voor zorgen dat ze zichzelf genoeg tijd gunnen). Ik ontving de eerste reeks resultaten in december 2017, net voor Kerstmis en 16 maanden na ontvangst van de eerste POA. Het was het resultaat voor zes van mijn gedichten. De e-mail bedankte me dat ik Blue Mountain Arts de kans had gegeven om mijn werk te bekijken, en bedankte me voor mijn geduld, maar legde uit dat "helaas op dit moment niet succesvol was".

Ik moet toegeven dat ik me erg teleurgesteld voel dat er, ondanks mijn aanvankelijke gevoelens van opwinding, geen enkel gedicht uit die specifieke marktevaluatie is gekozen.

In mei 2018 ontving ik weer een e-mail van Blue Mountain Arts. Nogmaals, de resultaten waren teleurstellend; van de vier ingezonden gedichten uit de tweede marktevaluatie was er geen enkele succesvol om verder te komen

Dan blijven er nog maar drie gedichten over die nog in behandeling zijn, maar veel hoop heb ik niet. En zelfs als een van mijn laatste gedichten zijn succesvol, na al de eerste positiviteit en het lange wachten, ik denk niet dat ik zou een ander indiening proberen. Immers, wanneer een kunstenaar werk ter overweging indient, is het eerste aanspreekpunt meestal ofwel een "bedankt maar geen dank" of een duidelijke blijk van belangstelling. Het voelt alsof Blue Mountain Arts valse hoop biedt. Als 10 gedichten geselecteerd voor marktonderzoek helemaal geen bod kunnen opleveren, is dat duidelijk een uiteindelijk slagingspercentage van minder dan 10%, zelfs wanneer er een Public Option Agreement (een feitelijk contract) is opgesteld.

En dat niet alleen, maar al in juni 2016, toen ik mijn eerste akkoord per post ontving, stond in de brief dat mijn werk was geselecteerd uit het enorme aantal ontvangen inzendingen. Zulke woorden geven een kunstenaar het gevoel dat er een reële kans is op publicatie, maar dat heeft mijn ervaring tot dusver niet aangetoond. Persoonlijk had ik liever gehad als mijn werk in eerste instantie was afgewezen. Het lijkt erop dat hun bedrijfsmodel is om een ​​grote hoeveelheid werk te selecteren voor marktonderzoek en er uiteindelijk voor te kiezen er maar heel weinig aan te schaffen.