Zelf een co-auteur boeken: wat u moet weten

Co-schrijven aan een zelf gepubliceerd boek kan leuk of frustrerend zijn! Ontdek wat ervoor nodig is.

Heidi Thorne (auteur) via Canva

Het in eigen beheer uitgeven van een co-auteurschap is in feite 'onszelf' uitgeven. Samenwerken aan een boek kan een leuk en bevredigend project zijn tussen familie, vrienden of collega's. Maar boeken die samen zijn geschreven, voegen verschillende problemen toe aan alle uitdagingen van individuele zelfpublicatie.

Wat is een mede-auteur van een boek?

Een co-auteurschap wordt door meerdere auteurs gezamenlijk geschreven. Boeken met twee auteurs zijn gebruikelijk, hoewel er boeken met drie of meer auteurs zijn gemaakt.

Doorgaans schrijft elke auteur een deel van het boek. Het schrijven hoeft niet gelijkmatig over de deelnemende auteurs te worden verdeeld. Soms kan zelfs een klein gedeelte van een invloedrijke auteur acceptabel zijn voor de andere auteur (s) van het boek.

In tegenstelling tot een bloemlezing is een co-auteurschap meestal geen verzameling geschriften. Het afgewerkte co-auteurboek lijkt de lezer alsof het maar door één auteur geschreven is. Er kunnen enkele verschillen zijn tussen de schrijfstijlen van auteurs. Maar een goede editor kan het bewerken om die verschillen glad te strijken, zodat het als een verenigd geheel verschijnt.

Alle co-auteurs delen in de inkomsten of royalty's, met betaalde percentages en betalingsvoorwaarden waarover wordt onderhandeld.

Voorbeelden van boeken die samen zijn geschreven

Suspense en thrillerauteur, James Patterson, heeft samen met anderen veel romans geschreven. Marketingexpert en auteur Jay Conrad Levinson schreef ook veel zakelijke non-fictieboeken met andere auteurs.

De auteur met de meeste sterren krijgt meestal de hoogste facturering, zelfs als het boek bijna volledig door de co-auteur is geschreven. In deze voorbeelden zou het boek zoiets zeggen als: "Door James Patterson met." Dit kan de verkoop van boeken helpen, aangezien de sterauteur de kracht van zijn of haar merk achter het project zet.

In traditioneel gepubliceerde boeken zoals deze voorbeelden, zou de uitgever veel van het zware werk op zich nemen als het gaat om marketing, redactie, contracten en nog veel meer. Maar als het gaat om zelfpublicatie, kan het rommelig worden.

Wie is de baas van een mede-auteur van een boek?

In traditioneel gepubliceerde co-auteurboeken kan de sterauteur veel invloed en controle uitoefenen op het uiteindelijke manuscript. Maar hoe zit het met zelf gepubliceerde auteurs van niet-beroemdheden die meewerken aan een boek? Wie gaat het project leiden en wie heeft het laatste woord over het uiteindelijke manuscript? Laat de zelfpublicerende co-auteur touwtrekken beginnen!

Bij traditioneel uitgeven fungeert de uitgever als beheerder voor zo ongeveer alles, inclusief betalingen aan co-auteurs. Maar op platforms zoals Kindle Direct Publishing (KDP) zijn accounts meestal die van individuen. Dus de co-auteurs zullen moeten beslissen onder wiens account dit zal worden gepubliceerd. Dit betekent ook dat de controle over het project en de toekomst en financiën van het boek ook onder slechts één van de auteurs valt. Dit plaatst de resterende co-auteurs in een precaire positie. Hoe krijgen ze royalty's betaald, aangezien ze onder de controle staan ​​van een andere auteur? Hoe weten ze of de controlerende co-auteur eerlijk is met rapportage?

Dit vereist natuurlijk enorm veel vertrouwen. Zoals in alle relaties, kan het een strijd worden als de relatie verzuurt. En wat als de controlerende co-auteur overlijdt? Wat gebeurt er met het boek? Hoe kunnen co-auteurs hun rechten behouden en betaald blijven krijgen?

Voor mij zou dit de belangrijkste reden zijn waarom ik zou aarzelen om een ​​zelf gepubliceerde co-auteurovereenkomst aan te gaan. Maar als ik dat deed, zou ik erop staan ​​dat een advocaat een overeenkomst opstelt waarin elk aspect wordt beschreven, inclusief rechten, auteursrechten, verantwoordelijkheden, inkomsten en royaltybetalingen, belastingen (zowel inkomsten- als verkoopbelastingen) en de opvolging van al het bovenstaande. mocht een auteur overlijden. Deze samenwerkingen zouden doorgaans geen entiteit voor zakelijk partnerschap creëren; dat moet echter worden verduidelijkt in de taal van de overeenkomst.

Waar het nog rommeliger wordt, is als het boek een groot succes is. De niet-controlerende co-auteurs zouden het gevoel kunnen hebben dat hun bijdragen nu meer waard zijn en willen misschien opnieuw onderhandelen over de voorwaarden. Aangezien de meeste zelfgepubliceerde boeken tijdens hun levensduur slechts honderden exemplaren verkopen, is dit een minder waarschijnlijk scenario. Maar het kan gebeuren. Heronderhandelingskwesties moeten dus ook worden behandeld in de overeenkomst tussen de auteurs.

Hoe co-authoring mis kan gaan bij zelfpublicatie

Hier is een echt voorbeeld dat de uitdagingen illustreert. Hoewel dit voor een bloemlezing was, leken de omstandigheden sterk op wat er zou kunnen gebeuren in een scenario voor cocreatie.

In ruil voor hun financiële investering en bijdrage aan het boek, zou een zelf gepubliceerde anthologie-redacteur elke bijdragende auteur een elektronische kopie geven van het laatste boek dat ze op hun websites mochten verkopen. De redacteur maakte in de projectvoorwaarden duidelijk dat er geen Amazon of andere inkomsten en royalty's zouden worden betaald aan de bijdragende auteurs.

Omdat ik nieuwsgierig was naar het boek, dwaalde ik naar Amazon en zocht de titel op. Er waren meerdere inzendingen voor exact hetzelfde boek, maar elk item had een andere auteur. Wat verschillende van de bijdragende auteurs hadden gedaan, was het manuscript opnieuw publiceren op KDP als een apart Kindle eBook, in plaats van het rechtstreeks op hun websites te verkopen. Sommigen waren zo vriendelijk om de andere co-auteurs op te noemen, maar anderen niet.

Dit levert een groot aantal problemen op voor de redacteur die het project beheert, waaronder:

• Welke editie zouden lezers kopen? De officiële gepubliceerd door de redacteur? Of een van de vele co-auteurs?
• Zouden lezers denken dat deze extra vermeldingen voor hetzelfde boek illegale uitgaven zijn?
• Zouden de malafide bijdragende auteurs het verkopen voor minder dan de catalogusprijs die is vastgesteld door de redacteur van het project, waardoor de verkoop voor de verantwoordelijke redacteur zou kunnen dalen?

Je zou kunnen begrijpen waarom de bijdragende auteurs het manuscript zelf als hun eigen manuscript wilden publiceren op KDP. Ze wilden het misschien gemakkelijk maken voor hun lezers die boeken op Kindle lezen. Of misschien wilden ze Amazon de verkoop laten afhandelen en royalty's aan hen betalen. Maar ik denk dat de redacteur van het boek hoopte dat ze het rechtstreeks zouden verkopen. Wat een last veroorzaakte dat voor de bijdragende auteurs! Direct verkopen zou betekenen dat ze de betalingsverwerking, opslag en distributie van bestanden en omzetbelasting zouden moeten afhandelen.

Welke rechtsmiddelen zou de redacteur van het boek, de controlerende auteur, hebben tegen deze schurken die zelf op KDP publiceerden? Niet veel, behalve dat ze mogelijk Amazon vragen om beledigende duplicaten te verwijderen. Dit scenario had moeten worden voorzien en behandeld in elke overeenkomst tussen de redacteur en co-auteurs.

Ik heb jaren geleden zelfs een soortgelijk type bijdragend auteurproject overwogen. Maar toen ik me al deze potentiële problemen (en nog veel meer!) Realiseerde, schrapte ik het hele idee nog voordat een van de bijdragende auteurs iets had ingediend. Oef! Ramp afgewend!

© 2020 Heidi Thorne