Varkenshouderij in de Filippijnen: een levensvatbare en populaire bron van inkomsten

Varkens grootbrengen

Het is interessant, leuk en leerzaam om een paar varkens groot te brengen. Het fokken van een paar varkens kan ook op kleine schaal een inkomen opleveren voor gezinnen die op een grotere kavel wonen.

Varkens groeien snel. Ze groeien van ongeveer drie pond bij de geboorte tot marktgewicht (225 pond) in ongeveer zes maanden. Het duurt ongeveer 10 maanden vanaf het moment dat de zeug zwanger wordt totdat haar varkens het marktgewicht bereiken.

Ze kunnen levend worden verkocht op een veemarkt of misschien worden verwerkt tot varkensvlees voor thuisgebruik in een plaatselijke veerslachterij. De belangrijkste producten van varkens zijn hammen, gebraden vlees of lechon, karbonades, spek en worst.

Het fokken van varkens is een zeer populaire onderneming in de Filippijnen, omdat er een wildgroei aan achtertuinproducenten is die de varkensindustrie en een gezonde levensvatbare commerciële sector domineren. Ondanks de crises waarmee de varkenssector wordt geconfronteerd (zoals de verspreiding van mond- en klauwzeer), wagen nog steeds veel mensen zich in deze onderneming.

Varkens- of varkensrassen

Vanwege de vele geïmporteerde rassen in het land is het moeilijk om te bepalen welk ras geschikt is voor onze omstandigheden. Hier is een gids om te helpen bij het selecteren van het ras dat moet worden grootgebracht, afhankelijk van het doel, het geld en de ervaring.

Groot wit

1. Groot wit

Grote witte rassen zijn geheel wit met middelgrote, rechtopstaande oren. Deze zeugen zijn uitstekende melkers, spenen grote nesten, hebben superieure moedermogelijkheden en werpen. Ze passen zich goed aan opsluiting aan, maar niet aan ruige omstandigheden.

2. Landras

Dit ras is wit, heeft korte poten en heeft middelgrote tot grote hangende oren. Zeugen hebben uitstekende moedermogelijkheden en worpgrootte. Het zijn zware melkers en daarom produceren ze varkens met een superieure groeisnelheid en een efficiënter voergebruik. Wanneer ze worden gekruist met andere rassen, produceren ze varkens met een zeer acceptabele karkaskwaliteit. Ze kunnen zich echter niet aanpassen aan ruige omstandigheden vanwege hun zwakke voeten en benen. Dergelijke defecten moeten worden gecorrigeerd door de juiste selectie en fokken.

3. Duroc

De Duroc-kleur is in verschillende tinten rood. De zeugen zijn vruchtbaar en goede moeders. Ze produceren varkens die superieur zijn in groeisnelheid en voerconversie, en hun prestaties onder ruige omstandigheden zijn beter dan die van alle witte rassen.

4. Hampshire

Ze zijn zwart met een witte riem om de schouder; kortbenig; gebrek aan lichaamsdikte. De zeugen staan bekend om het spenen van een hoog percentage van de gefokte varkens en kunnen zich aanpassen aan zeer ruige omstandigheden. De groeisnelheid was echter over het algemeen gemiddeld of lager.

5. Berkshire

Deze zijn zwart met vier witte voetjes. Sommige hebben wit in het gezicht en de staart. De oren zijn rechtopstaand en naar voren hellend naarmate het dier ouder wordt. Dit ras is vlezig en kan worden aangepast aan ruige omstandigheden. De lengte, diepte en balans van hun lichaam zijn goed, maar ze hebben geen goede groei en zijn niet efficiënt in het omzetten van voer om aan te komen. De zeugen zijn niet zo productief als de andere rassen.

6. Pietrain

Dit is een vlezige varkenssoort met zwarte en witte vlekken op zijn lichaam. De hammen, schouders en lendenen zijn goed gevormd. De oren zijn rechtopstaand. Het karkas heeft een hoog percentage mager vlees, maar een slechte lichaamsbouw. De efficiëntie bij het omzetten van voer in gewichtstoename is niet goed en het is iets van een langzame groeier. Pietrain is alleen de moeite waard bij kruisingen, maar niet als een puur ras omdat het zeer vatbaar is voor stress.

Ras Selectie Gids

Hier zijn enkele richtlijnen voor het selecteren van fokzeugen op basis van fysieke verschijning:

Jonge vrouwelijke varkens moeten minimaal zes paar goed ontwikkelde en goed uit elkaar geplaatste, functionerende spenen hebben. Als dit niet het geval is, hebben ze waarschijnlijk een slechte melkcapaciteit.
Spenen die zijn omgekeerd, scheiden geen melk af, dus kies varkens waarvan de spenen niet zijn omgekeerd.
Zeugen met een lang lijf zijn wenselijk omdat er meer ruimte ontstaat voor uierontwikkeling.
De lichaamsbreedte moet van voren naar achteren uniform zijn.
Let er bij het selecteren van een fokdier op dat het een goed ontwikkelde ham, lendenen en schouder heeft.
De voeten en benen moeten goed geplaatst zijn. Middellange voeten en korte rechtopstaande koten hebben de voorkeur.
Selecteer de grootste van het nest.
Het hebben van een worp van 8 of meer flinke biggen met een hoge overlevingskans duidt op een goede vrouwelijke fokker.
Selecteer geen jonge vrouwelijke varkens die geen melk afscheiden.
Selecteer krachtige varkens uit een gezond nest in een kudde die is grootgebracht onder goede varkenshygiëne. Houd geen gelten of beren en fok niet uit nesten met lichamelijke afwijkingen, want deze kunnen worden geërfd.
Bij het selecteren van een gelt of zeug moeten deze tips in overweging worden genomen: duidelijk zichtbare en goed ontwikkelde primaire geslachtsorganen, testikels van gelijke grootte, varkens die zijn bewezen en getest met eigenschappen die de defecten van de kudde kunnen overwinnen. Negeer eventuele kleine defecten die bij de varkens aanwezig zijn, op voorwaarde dat ze niet tussen de zeugen aanwezig zijn.

Huisvesting van varkens of varkens

Over het algemeen moeten varkens op het moment van selectie vier tot zes maanden oud zijn. Om maximale prestaties van de varkens te garanderen, moeten varkensstallen op de juiste manier worden gebouwd. Een slecht gebouwde varkensstal kan problemen veroorzaken, zoals ziekten.

Gebruik goedkope en plaatselijk verkrijgbare materialen - bamboe en nipa - voor een kleine operatie of een operatie in de achtertuin.
Bouw varkensstallen op een licht hellend, goed gedraineerd terrein zodat het niet te modderig en lastig wordt om in te werken.

Voor meer informatie over alles over het fokken van varkens, kun je dit boek kopen: Storey's Guide to Raising Pigs, 4e editie: zorg, faciliteiten, management, rassen

Voedingsrichtlijnen

Vul de melk van de zeugen bij met een goed kruiprantsoen (voor het spenen) als de melkaanvoer onvoldoende is om haar biggen te voeren. Er zijn veel beschikbare merken om uit te kiezen.
Als de varkens ongeveer 1 week oud zijn, begin ze dan te voeren met een goed pre-startrantsoen.
Er worden verschillende rantsoenen gegeven in verschillende groeistadia, maar het rantsoen moet geleidelijk worden verschoven om het normale voedingsgedrag van de varkens niet te verstoren. Zorg altijd voor een overgangsperiode van minimaal 1 week voordat u wijzigingen aanbrengt.
Een startersrantsoen wordt gegeven aan varkens vanaf het spenen tot twee maanden oud en met een gewicht van ongeveer 10 tot 25 kilogram.
Het telersrantsoen wordt vervolgens aan varkens gegeven als ze 30 tot 35 kg of twee maanden oud zijn tot ze ongeveer 15 tot 20 weken oud zijn.
Een finisher rantsoen wordt gegeven wanneer de varkens oplopen tot 60 kg of ongeveer 20 weken oud .
Denk er bij het formuleren van een vereenvoudigd rantsoen altijd aan dat het altijd voldoende eiwitten en voldoende hoeveelheden vitamines en mineralen moet bevatten.
Teruggooi van slachthuizen, evenals cassave, zoete aardappel, maïs en bijproducten van maïs, die in sommige delen van de Filippijnen overvloedig aanwezig zijn, mogen worden gebruikt, op voorwaarde dat ze op de juiste manier gekookt en gedroogd zijn.
Commerciële bedrijven beoefenen droog voeren vanwege de economie in arbeid en in voerapparatuur. Producenten in de achtertuin kunnen nat voeren oefenen.
Er moet te allen tijde schoon drinkwater worden verstrekt.