Wordt gepubliceerd: hoe schrijf je romantiek

De meeste uitgevers van boeken worden tegenwoordig zo overspoeld met manuscripten dat ze niet eens kijken naar iets dat door een schrijver is verzonden - ze accepteren alleen inzendingen van agenten. Het is bijna onmogelijk voor een niet-gepubliceerde schrijver om een ​​agent te vinden, dus in feite zijn de deuren van de meeste uitgevers gesloten voor de meeste beginnende schrijvers.

Natuurlijk kunt u zelf uitgeven of een uitgever van e-boeken zoeken, maar met geen van beide opties krijgt u uw boek in de High Street-boekhandels. Om de zaken in perspectief te plaatsen: uitgevers van e-boeken beschouwen een boek als een "bestseller" als het meer dan 100 exemplaren verkoopt. Nauwelijks Harry Potter! Zelf-gepubliceerde auteurs breken af en toe in de grote tijd in, maar je hoort erover omdat ze zo zeldzaam zijn: als het de hele tijd zou gebeuren, zou het nauwelijks het nieuwsbulletin halen, toch?

Er is een oplossing. Romantiek! In feite is Harlequin Romance zo enthousiast om nieuw talent aan te trekken, het heeft zelfs een forum om nieuwe schrijvers te ontwikkelen - wat geweldig is in een branche die de meeste tijd besteedt aan het afwijzen van nieuwe schrijvers!

Dit komt doordat Romance-uitgevers veel meer materiaal nodig hebben dan andere reguliere uitgevers. De typische Romaanse lezer heeft een vraatzuchtige eetlust, en een typische Romaanse roman heeft een houdbaarheid van slechts een paar maanden voordat hij uitverkocht raakt. Dus Romance-uitgevers hebben elk jaar een groot aantal titels nodig.

Maar voordat je al te opgewonden raakt, zul je merken dat ik dat woord 'Romantiek' met een hoofdletter 'R' schrijf - omdat dit een heel speciaal soort roman is. Het is mogelijk om een ​​heerlijk romantische roman te schrijven die niet kwalificeert als Romantiek - het is een specifiek genre met specifieke regels die moeten worden gevolgd.

Je hebt meer kans om een ​​boek gepubliceerd te krijgen in het Romaanse genre dan waar dan ook in de reguliere uitgeverij!

Het romantische plot

De onderstaande richtlijnen zijn niet in steen gebeiteld, maar je zou een werkelijk uitzonderlijke roman moeten schrijven voor een Romaanse uitgever om ze te negeren!

• Held (H) en heldin (h) moeten elkaar ontmoeten in het eerste hoofdstuk.
• Er kan geen verwarring bestaan ​​over wie de h en h zijn. Je kunt de heldin bijvoorbeeld niet laten kiezen tussen twee mannen.
• Als het verhaal begint, moeten beide hoofdrolspelers losgekoppeld zijn. Een relatie in het recente verleden is acceptabel.
• Er is een onmiddellijke vonk wanneer de h en H elkaar ontmoeten, maar er is altijd iets dat hen ervan weerhoudt om samen te komen. Toeval en omstandigheden zijn niet genoeg - beide personages moeten een soort innerlijk conflict hebben om doorheen te werken voordat ze een relatie kunnen aangaan. Het kan iets uit hun verleden zijn, of het kan te maken hebben met hun persoonlijkheid of ambities.
• Er moet een Black Moment zijn als het lijkt alsof de H en H nooit bij elkaar zullen komen.
• Er is altijd een HEA (Happy Ever After)

Geloof het of niet, deze richtlijnen zijn versoepeld in vergelijking met de oude Mills & Boon-dagen! Toen mochten heldinnen geen eerdere partners meer hebben en de HEA was altijd een bruiloft of op zijn minst een verlovingsring.

Hoe te schrijven, romantische stijl

Je houdt van of haat de Romaanse stijl van schrijven. Voor degenen die het haten, is het "paars proza", en hopeloos melodramatisch - maar in feite is er veel vaardigheid voor nodig om het goed te doen. Veel Romaanse schrijvers hebben een diep begrip van het vak en de techniek van schrijven.

Romantiek heeft een heel andere benadering nodig dan het schrijven van een typische populaire roman. In de meeste romans is het uw doel om de actie gaande te houden om de interesse van uw lezer vast te houden. Dus je scène-instelling zou krap zijn; je geeft misschien niet veel idee wat je sterke en stille held denkt; en je zou proberen je karakters in een paar veelzeggende woorden te beschrijven. Niet in Romantiek.

De gemiddelde romanlezer vindt het leuk als de auteur iets aan zijn verbeelding overlaat - het stelt hem in staat zijn eigen persoonlijkheid en voorkeuren in het verhaal te injecteren. Niet zo de Romaanse lezer! Ze wil dat elk detail voor haar wordt uitgewerkt . In Romance moet je je lezer diep in elke scène onderdompelen.

Dat betekent grondige beschrijvingen van plaats, mensen en de innerlijke gedachten van je held en heldin.

Deze uitgebreide stijl verklaart waarom romantische romans veel minder plot en minder personages nodig hebben dan een thriller van dezelfde lengte - er wordt zoveel ruimte ingenomen met de beschrijving, er is niet veel ruimte over voor een verhaal!

Standpunt - altijd "diep"

Romaanse romans kunnen in de derde persoon of in de eerste persoon worden geschreven, maar ze zijn altijd geschreven in "diepe POV (standpunt)". Dat betekent dat degene die het verhaal op enig moment in de tijd 'vertelt', je volledig in de geest van dat personage moet onderdompelen en als personage moet schrijven, in overeenstemming met de manier waarop hij of zij praat. Als schrijver is het bijna alsof je acteur wordt!

Over het algemeen schrijf je enkele secties uit de POV van je heldin, en enkele in die van je held. Dat komt omdat wat er ook gebeurt, je verhaal moet bijhouden hoe de gevoelens van deze twee personages veranderen naarmate de plot zich ontvouwt, totdat ze eindelijk bij elkaar kunnen komen. De enige manier om dit te doen, is door herhaaldelijk in hun hoofd te kruipen en hun gedachten te beschrijven om te laten zien hoe die veranderingen zich in de loop van de tijd voordoen.

Als je niet gewend bent om Romance te schrijven, maak je je misschien zorgen over het overdrijven van al dit emotionele zelfonderzoek. Maar eigenlijk, als je niet het gevoel hebt dat je overboord gaat, heb je waarschijnlijk niet genoeg gedaan!

Romantiek omvat altijd lange secties die de innerlijke gedachten van de heldin overbrengen.

Hoe karakter te beschrijven

Wees voorzichtig bij het beschrijven van uw hoofdpersonage (meestal uw heldin). Het hele punt van Romance is dat de lezer moet worden de heldin-ze heeft het gevoel alsof ze in het hoofd van de heldin. Als je in diepe POV zit, kun je geen dingen rapporteren die je niet kunt zien - dus in het hele boek moet je oppassen dat je dat niet doet, anders maak je de illusie van je lezer van streek.

Dat geldt ook voor het uiterlijk van de heldin. U wilt dat de lezer zich binnen de eerste paar pagina's een levendig en nauwkeurig beeld vormt van zichzelf als heldin. Als je lezer in hoofdstuk 2 plotseling ontdekt dat ze blond is, als haar mentale beeld zegt dat ze een roodharige is, kan dat genoeg zijn om te stoppen met lezen.

Maar onthoud, je heldin kan niet beschrijven wat ze niet kan zien - en ze kan zichzelf niet zien!

De spiegeltruc

Het kan enige inventiviteit vergen om uiterlijk met die beperking over te brengen, maar het is mogelijk! Een voor de hand liggende (misschien te voor de hand liggende!) Oplossing is om je personage in een spiegel te laten kijken, maar pas op - afgezien van het feit dat het een cliché wordt, is het maar al te gemakkelijk om het bij het verkeerde eind te hebben.

Hier is een voorbeeld uit The Greek Villa van Judith Gould. Ze volgt de regel: de spiegel verschijnt op de eerste pagina, de vierde alinea. Dit is echter haar beschrijving:

Tracey vindt haar ledematen dus lang en slank, haar haar is mooi en haar ogen zijn peridoot. Wat een ijdele koe!

Het is geen beschrijving die bedoeld is om lezers warm te maken voor de heldin. 90% van de lezers zullen vrouwen zijn die zich onzeker voelen over hun uiterlijk, en ze zullen zich niet identificeren met een vrouw die weet dat ze absoluut prachtig is. Er is niets mis met een verbluffende heldin, maar laat anderen haar vertellen hoe goed ze eruitziet, in plaats van haar op haar eigen trompet te laten blazen.

Hier is een voorbeeld van hoe dat kan worden bereikt:

Mijn heldin is maanlicht als serveerster. In de openingsscène ontmoet ze de held wanneer ze zijn tafel bedient tijdens een chique bedrijfsevenement.

Het voor de hand liggende zou zijn geweest om de toon te zetten in een restaurant, maar door er een themafeest van te maken, gaf ik mezelf de kans om haar uiterlijk te beschrijven. Ik had de scène kunnen beginnen met haar die de tafel van de held bedient - maar door te beginnen met de gasten die nog steeds staan ​​te drinken, heb ik een excuus (in de volgende paragraaf) om haar lengte te noemen - ze kan niet over de menigte heen kijken.

Hoe plaats te beschrijven

Een goede oefening voor elke schrijver is om te proberen elke scène met alle vijf de zintuigen te beschrijven. Maar in Romance moet je echt alle vijf gebruiken - en ze moeten de vijf zintuigen van je heldin (of held) zijn, niet die van jou.

Onze heldin loopt bijvoorbeeld langs een strand:

'Het ongerepte witte zand was zo fijn dat het piepte onder haar tenen terwijl ze langs de waterkant dwaalde. Het was alsof ze op suiker liep. De wind gooide haar haar over haar gezicht en in haar mond. Ze proefde het zout.'

Ik hoop dat je hier het gebruik van zintuigen kunt zien, en ik heb alleen het zand beschreven !! Ik moet nog veel meer invullen: hoe is het water? Waar is het strand? Wat is er in de buurt? Onthoud dat je de scène door de ogen van je karakter moet zien - ga niet achteruit en beschrijf het op een onpersoonlijke toon. Wat kan ze nog meer zien?

Een beschrijving van een plaats kan meerdere alinea's kosten, maar probeer ze te verweven tussen stukjes actie of dialoog, zodat ze niet onverteerbaar worden.

Hoe intieme scènes te beschrijven

Dit is waar het ingewikkeld wordt - ik zou alleen over dit onderwerp verschillende artikelen kunnen schrijven!

Het probleem is dat er veel verschillende soorten romantiek zijn. Ze variëren helemaal van de traditionele Mills & Boon, waar het paar kuis is tot de HEA, tot het hete en stomende waar de held en heldin in bed springen voordat ze elkaar leuk vinden. Voor sommige lijnen is het oké dat het paar samenkomt, maar alleen achter een gesloten slaapkamerdeur. In andere kun je een seksscène beschrijven, maar alleen als je niets bij naam noemt!

De meeste uitgevers van romantiek zullen verschillende "lijnen" hebben, elk gericht op een ander publiek, van de christelijke markt tot erotiek. Elke regel heeft verschillende richtlijnen over wat wel en niet is toegestaan. De beste manier om ze uit te werken, is door boeken uit de verschillende regels te lezen totdat u er een vindt die volgens u bij uw stijl past.

Begin met schrijven!

Ik hoop dat je kunt zien dat het schrijven van romantiek een aantal speciale vaardigheden vereist. Je moet je scènes in detail voorstellen, een breed vocabulaire van beschrijvende taal hebben en diep in de hoofden van je personages kunnen doordringen. Je beste voorbereiding is om enkele romantische romans te lezen, om de cadans en structuur van de boeken in je hoofd te krijgen. En begin met schrijven!

Denk ook niet dat het vak alleen voor vrouwelijke schrijvers is. In feite zijn er een aantal succesvolle mannelijke schrijvers in de Harlequin-stal. De meesten van hen hebben hun initialen gebruikt in plaats van hun voornaam, om hun geslacht te verhullen!