Tien redenen om geen arts te worden

Overweeg je om je aan te melden voor medicijnen? Lees dit eerst.

10 redenen waarom u niet naar de medische school zou moeten gaan

Iedereen heeft waarschijnlijk het duet van Waylon Jennings en Willie Nelson gehoord met moeders die hen adviseerden om hun kinderen niet tot cowboys te laten opgroeien, maar om "ze dokters en advocaten en zo te laten zijn." Ze zijn duidelijk nooit door het konijnenhol gegaan om daadwerkelijk dokter te worden. Hier zijn tien uitstekende redenen om nooit dokter te worden.

1. De concurrentie om binnen te komen is hevig

Volgens de Association of American Medical Colleges (AAMC) heeft tussen de schooljaren 2017-2018 en 2019-2020 ongeveer minder dan 40 procent van de aanvragers van medische scholen een diploma behaald. De toelatingscommissies hebben tonnen geweldige kandidaten met geweldige GPA's en fantastische scores op de Medical College Admissions Test (MCAT). Als je van plan bent te solliciteren, houd er dan rekening mee dat je social media-profielen hoogstwaarschijnlijk door de commissies zullen worden bekeken. Kandidaten moeten iets hebben dat hen onderscheidt om zelfs maar een interview te krijgen. Aangezien de trends laten zien dat steeds meer mensen zich aanmelden voor de medische school (de medische schoolaanvragen zijn met 6,2% gestegen van 2014 tot 2015, wat een dubbele toename was ten opzichte van de vorige cyclus), zullen de concurrentie en concurrenten waarschijnlijk alleen maar heviger worden.

2. Het is duur (broer, kunt u meer dan $ 200.000 sparen?)

Volgens de AAMC bedroegen de gemiddelde kosten van een openbare medische school (collegegeld, vergoedingen, boeken, enz.) In 2013 $ 207.866 en $ 278.455 voor een privédiploma. Omdat dat een enorme brok verandering is, sluiten de meeste geneeskundestudenten een lening (zoals op de meeste medische scholen zijn er geen beurzen beschikbaar). Leningen moeten niet alleen worden afgelost, maar brengen ook rente op. U kunt tijdens uw verblijf om uitstel vragen, aangezien de gemiddelde eerstejaars - of stagiair - momenteel slechts $ 35.000 per jaar binnenhaalt. (Om dat cijfer in perspectief te plaatsen: het jaarsalaris van een supermarktmanager is $ 37.030.)

Of je nu geld verdient of niet, de leningen blijven als een albatros om je nek hangen totdat je ze hebt afbetaald. Als u erover nadenkt om niet te betalen, als u een van de leningen die u hebt afgesloten in gebreke blijft, zal uw onderwijsinstelling uw cijferlijsten achterhouden en kunt u zelfs geen kopie van uw zuurverdiende diploma krijgen tot uw lening heeft de standaardstatus. Dit kan betekenen dat u de lening moet afbetalen of een bepaald bedrag voor een bepaalde periode moet betalen.

3. Je verliest de meeste van je relaties op de medische school

Gezien de enorme hoeveelheid materiaal die de meeste eerste- en tweedejaars geneeskundestudenten zich moeten inzetten voor het werkgeheugen, naast het constante spervuur ​​van examens (mondeling, schriftelijk en praktisch), als je besluit om naar de medische school te gaan, is er weinig tijd voor iets anders dan lezingen, studeren voor examens of recenseren. Elke relatie (vriendin, ouders, echtgenoot, kinderen, kat) zal de komende 7 jaar allemaal op een laag pitje staan ​​(zie nummer 4).

4. Elke relatie die je nog hebt, zal je verliezen in residentie

Ja! Je hebt al dat studeren doorstaan, dus nu kun je ontspannen, toch? Mis! Je zult nog steeds dagelijkse popquizzen hebben in de vorm van echte, levende patiënten die ten onrechte denken dat je weet wat je doet. Tijdens uw residentie leert u voortdurend hoe u nieuwe procedures, nieuwe ziekten en meer moet uitvoeren. U moet patiëntpresentaties voorbereiden voor uw collega's en hogere personeelsleden ("Grand Rounds" genoemd); je zult een bepaald aantal uren voor voortgezet medisch onderwijs (CME) moeten bijhouden (aan het einde hiervan zijn er tests om er zeker van te zijn dat je de stof begrijpt die in de artikelen of lezingen wordt behandeld).

Je hebt geen tijd tussen werk, meer studeren en het maken van toetsen, voorbereiding van presentaties en feitenonderzoek voor een van de dwazen in je leven die erin zijn geslaagd om te blijven hangen tot je residentie.

5. Je moet de USMLE Board Examens afleggen

Om een ​​vergunning te krijgen om te oefenen, moet elke medische student alle vier de delen van de USMLE-tests (Medical Licensing Examination) van de Verenigde Staten afleggen (en slagen): deel 1, deel 2 klinische kennis (CK), deel 2 klinische vaardigheden (CS), en deel 3. De totale kosten voor deze belangrijke examens bedragen meer dan $ 3000, -. Delen 1, 2 CK en 3 zijn elk meer dan acht uur lang. Uw scores op deze examens bepalen in welke residentie u met succes terechtkomt en uiteindelijk waar en met wie u de rest van uw carrière oefent. (Alsof de USMLE-tests niet genoeg waren, heeft elke specialiteit zijn eigen boardtest die u moet doorstaan ​​om minimaal gekwalificeerd te worden voor de specialiteit.)

Er zijn voorbereidingscursussen, lessen en materialen voor examencommissies beschikbaar, maar als je dacht dat de tests duur waren, probeer dan meer dan $ 4000 uit te schuiven voor een voorbereidingscursus voor slechts één examen. Als je niet slaagt, moet je het examen opnieuw betalen (tussen $ 605 en $ 1.280 dit jaar: de prijs wordt in 2018 met nog eens $ 5 per examen verhoogd), maar het goede nieuws is dat je een voorbereidingscursus hebt gevolgd voordat je het test, dan mag je de voorbereidingscursus helemaal gratis opnieuw volgen bij de meeste cursusaanbieders. Heb jij even geluk!

6. Je wordt er (letterlijk) ziek van

Elke geneeskundestudent en bewoner wordt op een gegeven moment echt ziek. Als de stress, het gebrek aan slaap en de juiste lichaamsbeweging, en slechte eetgewoonten die inherent zijn aan het worden van een arts, niet genoeg waren, doe je je medische school klinische rotaties en je hele werkleven daarna omringd door de zieken en onbekwamen. Ik herinner me dat er eens werd verteld: “Mensen komen niet naar het ziekenhuis om beter te worden; er zijn zieke mensen in het ziekenhuis. " Het is de waarheid. Gezonde, nou ja mensen slapen niet in ziekenhuisbedden en hangen ook niet rond in wachtkamers van patiënten. Als zorgverlener ben je constant omringd door geïnfecteerden en besmettelijke mensen. Wat nog erger is, is het feit dat u dagelijks al die ziektekiemen mee naar huis neemt - naar uw partner, kinderen, huisdieren en iemand of iets anders met wie u in contact komt.

7. Als je niet helemaal door je residentie gaat en je board-gecertificeerd wordt, zou je net zo goed nooit naar de medische school kunnen zijn gegaan

Zonder de succesvolle afronding van je residentie, board examens en licentieprocedures, heb je jezelf een professionele graad verdiend die in feite nutteloos is. U kunt niet oefenen als verpleegkundige (afzonderlijke vergunningsprocedure), een CNA (zij hebben ook een vergunningsprocedure) of in een andere zorggerelateerde baan. Als u het geweldige feit opsomt dat u een MD hebt verdiend bij sollicitaties, wordt u als "overgekwalificeerd" bestempeld en krijgt u geen banen. Het niet vermelden ervan is misleiding van de sollicitant (aan het einde van de meeste sollicitaties moet u verifiëren dat u tijdens het proces waarheidsgetrouw bent geweest).

8. U zult nooit iemand genezen

Als je je aanmeldt voor een medische opleiding met de nobele bedoeling om de wereld te genezen, sta je voor een enorme teleurstelling. Een verwoestende realiteit voor de meeste nieuwe artsen is het wrede feit dat niemand ooit wordt genezen: ziekten gaan in remissie en pijn wordt verzacht, maar er zijn geen echte behandelingen.

9. Als u een vrouwelijke arts bent en zwanger wordt, zullen uw collega-artsen u kwalijk nemen

Voor de aspirant-vrouwelijke arts die van plan is kinderen te krijgen tijdens haar stage / residentie, zal het enkele feit dat je wettelijk minimaal 6 weken zwangerschapsverlof krijgt, je medebewoners woedend maken. Natuurlijk zullen ze allemaal hun geluk uitspreken voor je aanstaande bundel van vreugde, maar ze zullen ervoor zorgen dat je betaalt voor je postpartum vacay. Onthoud dat u gedurende uw hele zwangerschap zult werken: dat betekent dat u elke 2 tot 4 nachten in het ziekenhuis bereikbaar moet zijn, dagelijks veel patiëntenrondes moet maken, procedures moet uitvoeren en gedurende die 9 maanden veel moet staan, ongeacht de zwelling van de onderste ledematen, rugpijn, frequentie van plassen, misselijkheid en braken, en stemmingswisselingen.

Als je terugkeert, verwachten je passief-agressieve medebewoners dat je ze terugbetaalt voor alle nachten van telefoontjes die ze voor je hebben gedekt terwijl je op was met je pasgeboren baby, alle patiëntbezoeken die ze voor je hebben overgenomen terwijl je constant bezig was met je pasgeboren baby, en meer.

10. Om MD te worden, kan echte toewijding vereist zijn

Artsen hebben een ongelooflijk hoge verslavingsgraad. Een studie wees uit dat 69 procent van de artsen receptplichtige medicijnen misbruikt vanwege de stress en fysieke pijn die bij het werk horen. Hoge percentages alcoholisme komen ook voor bij artsen, vooral bij vrouwelijke chirurgen. Als / wanneer je wordt betrapt, moet je naar een afkickkliniek (worden geïnstitutionaliseerd) in de hoop dat je weer kunt oefenen. De grimmige realiteit is dat als je een keer naar de ontwenningskliniek gaat, je waarschijnlijk weer zult gaan omdat de terugvalpercentages hoog zijn.

Depressie is wijdverbreid onder praktiserende artsen. Het ontbreken van een kwalitatief thuisleven, verwoeste relaties, voortdurend omgaan met patiëntenproblemen (obsederen over de problemen van de patiënt), concurrentie tussen behandelaars, zakelijke problemen voor de privédokters en alle andere mentale ellende die aanwezig waren voordat ze een arts dragen allemaal bij aan de hoge zelfmoordcijfers, vooral onder psychiaters. Zelfmoord onder artsen komt meer dan twee keer zo vaak voor in vergelijking met de algemene bevolking volgens een recent artikel in de Southern Medical Journal. Als / wanneer u zelfmoord probeert te plegen, wordt u waarschijnlijk geïnstitutionaliseerd, aangezien de wet een verplichting van ten minste 72 uur vereist voor de evaluatie van de patiënt.

Volg mijn advies (en uw geld) en rijd in gelukzaligheid de zonsondergang tegemoet.

Damian Zech via Flickr (CC BY 2.0)

Opgroeien tot bedrijfsmanager of opvoeder voor kinderen (of zelfs een cowboy)

Neem het aan van een persoon die het heeft meegemaakt: red uw eigen gezond verstand, red uw relaties en bespaar uw geld. Je moet naar een graduate school gaan en een graad in bedrijfsbeheer of kinderopvoeding halen (deze twee gebieden hebben de laagste zelfmoordcijfers onder respectievelijk vrouwen en mannen). Met het geld dat je bespaart, kun je altijd een boerderij en wat vee kopen en opgroeien tot een cowboy.